Tijdelijk arbeidsongeschikt door kiespijn

Probleem met bloggen door kiespijn

Voor het eerst in de 2½ jaar tijd die ik nu aan het bloggen ben, heb ik echt daadwerkelijk een probleem om een blog op te leveren. De reden hiervoor is dat ik kiespijn heb. Iedereen die hier ook wel eens mee te maken heeft gehad, weet dat het je verlamt. Ik kan niet meer nadenken en ik ben heel de tijd alleen maar bezig met de pijn. Er zit een ontsteking onder een kies met een kroon en deze heeft de tandarts, door mijn kroon wat af te veilen, geprobeerd om tot rust te krijgen. Dit is mislukt en afgelopen weekend heeft de weekenddienst-tandarts de ontsteking opengesneden en een antibioticakuur voorgeschreven. De pijn is nog niet over en ik heb er nu ook nog een hamsterwang bij. De oorzaak van het probleem moet nog aangepakt worden, want als er verder niets gebeurt zit ik in no-time weer met een ontsteking op dezelfde plaats.

De financiële impact van tandheelkundige zorg

Naast het feit dat het lichamelijk pijn doet, doet kiespijn ook altijd behoorlijk pijn in de portemonnee. Gelukkig ben ik in de fijne omstandigheid dat ik het kan betalen, maar door mijn budgetcoachklanten zijn mijn ogen wel geopend. Het hebben van kiespijn is vervelend, maar de benodigde behandeling niet kunnen betalen, maakt het nog erger. Je wordt door de weekenddienst-tandarts niet eens geholpen als je niet direct contant kan afrekenen. Het verzekeren van de tandartskosten is een gedeeltelijke oplossing. De verzekering is duur en ook niet alles wordt volledig vergoed. Het hebben van een mooi gezond gebit wordt steeds meer een status object en is niet voor iedereen bereikbaar.

Sparen voor tandartskosten

Jaren geleden heb ik mijn tandarts gevraagd of het slim was om een verzekering voor mijn tanden af te sluiten. Hij adviseerde me toen om een aparte spaarrekening te openen voor mijn tanden en het verzekeringsgeld daar op te storten. Ik heb naar mijn tandarts geluisterd en ben maandelijks gaan sparen voor mijn tanden. Ik wist zeker dat ik altijd geld achter de hand moest hebben om de juiste keuzes te kunnen maken. Mijn tanden zijn erg belangrijk voor mij en een kunstgebit wil ik niet. De aparte spaarrekening heb ik jaren gehad, maar op de één of andere manier nooit echt hoeven aan te spreken. Mijn gebit werd met de jaren stabieler en af een toe een rekening kon ik gewoon betalen.

Voorzichtigheid door een buffer

Er werd altijd wel een beetje om mijn spaarrekening gelachen, maar ik denk dat door zelf een buffer op te bouwen voor de tandartskosten, je ongemerkt voorzichtiger met je tanden omgaat. Het zou toch jammer zijn als je je buffer moet aanspreken. Als je je tandartskosten via een verzekering hebt geregeld dan heb je er al voor betaald en is het zonde als je er geen gebruik van maakt. Ik weet niet of het zo werkt, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Geld verspillen willen we namelijk niet. Het kan natuurlijk ook komen doordat ik ouder werd, minder ging snoepen en beter ging poetsen.

De keuze om een kies te behouden of te vervangen

Ik zou het heel erg vinden als mijn kies getrokken moet worden. Vooralsnog gaan we er eerst alles aan doen om hem te behouden. Lukt dit niet, en als trekken de enige oplossing is, dan gaan we daarna een keuze maken om de kies te vervangen. Een leeg gat in mijn mond, waar mijn kies had moeten zitten, is voor mij geen optie. Dankzij mijn spaarrekening kan ik daar een keuze in maken. Ik weet dat geen geld ongelukkig maakt, maar sinds afgelopen weekend weet ik zeker dat kiespijn het hiervan wint. Over de combinatie geen geld en kiespijn wil ik liever niet nadenken.