Tag Archief van: digital nomad

Blueprint protocol voor financiële vrijheid

Digitale nomade in Thailand

Niet alle landen zijn voor mij geschikt om als digitale nomade te leven en te werken. Ik ben nu 2 weken op Koh Samui in Thailand en het is hier erg warm. Heel voorzichtig ontstaat er iets van gewenning, maar echt energie krijgen zo ervaar ik het hier niet. Dit maakt het werken voor mij moeilijk. Ik hou er eigenlijk niet van om met een handdoek op het strand zitten, maar het is hier de op 1 na beste plek. Er is schaduw, wind en water, maar een laptop en zand is geen goede combinatie. Er komt niet veel uit mijn handen, terwijl ik voldoende ideeën heb om mee aan de slag te gaan.

Een dag op Koh Samui

’s Ochtends staan we vroeg op en gaan we crossfitten. Fijne locatie, leuke coach, in de schaduw en een lekker windje en we ontmoeten allemaal leuke mensen. Weinig locals zo ’s ochtends, maar veel vakantiegangers en tijdelijke Koh Samui eilandbewoners van overal uit de wereld. Samen sporten, praatje maken, bakje koffie en daarna douchen in het hotel. Lunchen en met de scooter het eiland verkennen en/of naar het strand. Ik leef gezond, lekker Thais eten, beweeg veel, slaap voldoende, maar na een dag in de snikhitte is het ’s avonds over en uit. Het is een optie om ’s middags te werken in het hotel met airco. Vorige week had ik daar nog geen rust voor. Vlieg je heel dat eind hierheen om in een hotel met airco te gaan zitten werken? Wel de beste plek!

Mijn blueprint protocol

Mijn aangeleerde dagelijkse gewoontes in Nederland probeer ik hier vol te houden. Het intermittent fasten gaat goed. We eten hier ongeveer op dezelfde tijden als in Nederland, ook mijn bedtijden zijn hetzelfde. ’s Ochtends en ’s avonds mediteer ik braaf. Het stoppen met het eten van toegevoegde suikers is moeilijk. Ik wil graag de sticky rice with mango op verschillende plekken proberen en drie keer in de week zijn op de avondmarkt veel kraampjes met lekkere dingen. Verschillende soorten cake en rolletjes kokosijs van de plaat zien er goed uit. Ook hier heb ik nog geen alcohol gedronken. Dat gaat me sinds begin januari eigenlijk probleemloos af. Op de extra suikers na lukt het allemaal redelijk, alleen de kwaliteit van de meditatie en de slaap is minder. Een work flow heb ik echter nog niet gevonden. Locatie-onafhankelijk werken heeft meer dimensies in zich dan ik van tevoren bedacht had. Niet alle locaties kunnen in mijn protocol worden opgenomen. Ik ben temperatuur gevoelig.

Makkelijk kiezen

Mijn blueprint protocol voor een steeds betere, gezondere en gelukkigere Petra maakt dat ik minder keuzes hoef te maken. Een heleboel dingen doe ik volgens een bepaald patroon, ze zijn opgenomen in mijn systeem en automatismen in mijn leven. Met deze ervaring bedacht ik mij dat een blueprint protocol voor financiële vrijheid voor een heleboel mensen ook handig zou zijn. Financieel vrij worden is niet moeilijk. Het is het consequent volhouden van bepaald gedrag en het uitvoeren van bepaalde handelingen. Net zoals Bryan Johnson zijn blueprint protocol heeft gemaakt om minder snel oud te worden en in extreme mate zelfs don’t die. Naast de ontwikkeling van mijn eigen blueprint protocol voor een blijere Petra, kan ik natuurlijk ook een blueprint protocol voor naar financiële vrijheid maken. Onze manier van financiële vrijheid houd gelijk rekening met de don’t die situatie. Je hebt inkomen nodig dat nooit opraakt. Wij leven van ons passief inkomen en teren niet in op ons vermogen. Sterker nog het groeit nog steeds en blijft dat waarschijnlijk gewoon doen. Een blueprint protocol voor financiële vrijheid passend bij een oneindig leven.

Voor iedereen

Het principe van het protocol is de leefregels beschrijven die financiële vrijheid mogelijk maken. En deze leefregels opnemen in je systeem en zoveel mogelijk automatiseren zodat het gewoontes worden waar je niet over na hoeft te denken. Wilskracht en discipline zijn op langere termijn lastig vol te houden. Processen automatisch laten verlopen kan velen hierbij helpen. Daarbij is financiële vrijheid voor iedereen bereikbaar. Het is een relatief begrip, heb je minder inkomen heb je ook minder uitgaven en minder passief inkomen nodig. Heb je veel inkomen en kan je met weinig rondkomen dan is het makkelijker om het te bereiken, maar het is voor iedereen haalbaar. Degene met veel inkomen en veel uitgaven vinden het vaak lastiger. Ze zijn gewend aan een bepaald uitgaven patroon en je levensstijl verlagen is lastig. Dus goed nieuws voor iedereen: twee protocollen implementeren en het leven lacht je eeuwig toe.

Het leven is een groot experiment

Verandering is mogelijk

Altijd gedacht dat veranderingen lastig te realiseren zijn. Het afgelopen jaar heeft mij veel geleerd. De crux zit hem in het anders doen en dan komt de verandering vanzelf. Dat is best lastig voor een gewoonte beestje zoals ik, maar blijkbaar niet onmogelijk. Het inzicht is gekomen door 5 weken te fietsen in Frankrijk. Deze andere levensstijl zorgde voor een behoorlijk gewichtsverlies en dat opende mijn ogen. Blijkbaar kan ik wel degelijk veranderen, ik zal mijn oude gewoontes moeten doorbreken en nieuwe gewoontes moeten aanleren.

Het eetexperiment

De volgende stap was mijn eetgewoontes aan te passen. Hierover heb ik in mijn vorige blog geschreven. Door dit te zien als een experiment en mijn partner gezellig meedeed ging dit vrij gemakkelijk. Het experiment is nog niet helemaal afgelopen. We zijn nu op zoek naar hoe het ketogeen eten onderdeel van ons leven wordt. De nieuwe gewoontes zijn nog niet helemaal bekend. Ook het eten van een koekje zonder schuldgevoel is nog niet ingebed. Met de kennis die ik nu heb over voedsel verwacht ik niet dat we terugvallen in onze oude eetgewoontes.

Leeg leven

Mijn financiële vrijheid zorgt ervoor dat ik eigenlijk alleen maar vrije tijd heb. Ben je een werkende ouder met kleine kinderen dan kan je je hier waarschijnlijk niets bij voorstellen en nog minder bij het idee dat ik dit als een probleem ervaar. Ik worstel hier al langer mee. Zoals Jelle Hermus van SoChicken het beschrijft in zijn boek Steeds leuker over vrijheid, blijheid en betekenis, mis ik betekenis. Begrijp mij niet verkeerd. Ik ervaar veel vrijheid en blijheid, maar mijn leven voelt leeg. Vroeger had ik het zondagavond gevoel van de drukke week die voor mij lag. Nu heb ik het maandagochtend gevoel van de lege week in het vooruitzicht.

Niet veel opgeschoten

Ik zoek dus naar activiteiten die invulling geven aan deze betekenis. Om eerlijk te zijn ben ik al 12 jaar zoekende naar iets waar mijn passie ligt. In welke bezigheden kan ik volledig opgaan, oftewel waarvan kom ik in flow? Mijn werk tijdens Covid in de bakkerij/lunchroom heb ik als flow ervaren, maar dat is gestopt. Logisch zou zijn om dan zoiets weer te zoeken. De verplichting van aanwezig te moeten zijn zorgt ervoor dat ik dat nu niet meer wil. Mijn partner is vrij om te gaan en gaat dat ook zeker doen en ik zit dan vast aan een werkplek. Dat voelt niet goed. Ik wil graag locatie onafhankelijk kunnen werken. Mijn werk als blogger en het geven van financieel advies kan goed locatie onafhankelijk, maar echt flow heb ik hier nog nooit van ervaren.

Inspiratie op doen

Vorige maand ben ik naar FinCon geweest. Een financieel bloggers congres met allemaal money nerds. Ik wilde er altijd al eens naar toe, maar had nooit de stap gezet. Nu ik niet zoveel meer blog en eigenlijk mijn pen in de wilgen wilde hangen, ben ik er toch nog naar toe gegaan. Eens kijken of ik er nieuwe inspiratie op kan doen. Mocht dat niet gebeuren, dan had ik voor mezelf bepaald dat ik de stekker uit mijn blog zou trekken. Doordat deze blog er is mag je concluderen dat ik er geïnspireerd vandaan gekomen ben. Ik heb, door het volgen van veel verschillende soorten sessie, de conclusie getrokken dat ik mijn blog nooit volledig serieus heb genomen. Ik als voormalig IT-er kan mij veel meer verdiepen in de technische achtergrond van mijn website. Hoe werkt WordPress en SEO? Het inzicht krijgen en weten hoe dingen werken is vaak wel een vereiste voor mij om iets leuk te vinden en om in flow te komen. Ik heb graag controle.

Tijd voor een nieuw experiment

Voordat ik naar FinCon ging had ik wel bedacht dat er wat moest gebeuren. Ongelukkig zijn met zoveel vrijheid kan niet de bedoeling zijn. Mijn partner ging nog 2 weken vakantie houden op Bonaire en ik had het huis dus voor mij alleen. Een goed moment om een nieuw experiment op te pakken. Alleen in mijn bubbel heb ik mij 2 weken ondergedompeld in de meditaties van Joe Dispenza. ’s Ochtends bedenk ik samen met Joe hoe ik wil dat mijn leven eruitziet en ’s avonds kijken we terug hoe ik het die dag gedaan heb. Hoe ik wil dat mijn toekomst er precies uit gaat zien kan ik nog niet visualiseren. Hoe ik mij wil voelen weet ik wel. Door iedere dag bewust met mezelf bezig te zijn, leer ik mezelf kennen. Dit experiment loopt en zal nog wel even duren.

Smaakt naar meer

Ik weet in ieder geval dat ik heel blij word van leren. Ik wil veranderen en groeien. De eerste stap die ik gezet heb is dat mijn werkdag weer in ere hersteld is. Ik sta op tijd op, doe mijn oefeningen en meditatie en ga aan de slag. Tussen de middag een rondje hardlopen en daarna weer werken. Vooralsnog ga ik aan de slag met mijn website. Ook ga ik komend jaar naar Thailand om mij onder te dompelen tussen de digital nomads. Eens kijken hoe dat bevalt. Het leven is een groot experiment en zoals Joe het zegt ben ik de maker van mijn divine future.

Samenleven met een onbekende, me gusta – I like

Avontuurlijk leven

Om de uitdaging er een beetje in te houden hebben we in Sevilla via Airbnb een kamer gevonden bij iemand in huis. Onze andere Airbnb-ervaringen waren altijd appartementen die we volledig tot onze beschikking hadden. Bij dit appartement hadden we een eigen slaapkamer met een, mogelijk met een andere huurder te delen, badkamer. Er was namelijk nog een tweede kamer voor de verhuur. Hoe groot is de kans dat hij nog voor 2,5 week die kamer zou verhuren? Ik schatte het niet hoog in.

Lekker schoon

Op het plaatje zag het appartement er erg goed uit. Alles lekker wit, daar houd ik van bij Airbnb’s. Kan je goed zien of het schoon is. Daarbij konden we de auto makkelijk parkeren en was Sevilla goed bereikbaar met de fiets, metro en zelfs lopend.

Korte kennismaking

Toch van tevoren niet echt goed over alles nagedacht. Onze host, Alejandro, leek een geschikte vent, maar sprak een heel klein beetje Engels. Nadat hij ons het appartement, onze kamer en het gedeelte in de koelkast dat wij konden gebruiken had laten zien, ging hij er vandoor. Een afspraak met vrienden. Best raar om dan ineens alleen in iemand anders huis te zijn. Wij hebben onze spullen uitgepakt en zijn ergens gaan eten.

Wildvreemde

’s Avonds terug in het appartement waren we alleen. We vonden het toch wel raar, misschien toch niet zo’n goed idee om bij een wildvreemde in huis te wonen. Mijn partner had ook zijn twijfels, maar je moet het toch ervaren om het te weten. Ik ging mij van alles in mijn hoofd halen. Alejandro ziet er leuk en gezellig uit, maar wat zegt dat nou?

Eerste nacht

Slapen ging die eerste nacht niet echt goed en uit bed om naar de wc te gaan vond ik spannend. Was hij nu al thuis, kom ik hem dadelijk tegen. Laat maar zeggen ik heb mezelf echt gek gemaakt. Totdat ik dacht waarom negatief denken, misschien wordt het wel hartstikke leuk. Beide situaties konden waar zijn. Het heeft er in ieder geval voor gezorgd dat ik in slaap ben gevallen.

Mega relaxt

Zorgen gemaakt om niets. De volgende dag, terwijl ik ontbijt stond klaar te maken in de keuken, kwam hij er gezellig bij zitten. Met handen, voeten en Google Translate hebben we kennisgemaakt. Een gelijkgestemde, hij is bezig met zijn gezondheid, sporten, investeren en zichzelf ontwikkelen. In het dagelijkse leven een agent met een bureaubaan. Heeft een vriendin, maar woont niet samen. Doet aan pilates en denkt erover om samen met een vriend een kliniek te starten waarbij zijn vriend zorgt voor de medische kennis en hij voor ondersteuning bij herstellen. Heeft nog een appartement in hetzelfde gebouw, dat hij volledig verhuurt, en daar betaalt hij zijn beide hypotheken van. Slimme vent.

Goede tijd

Sevilla is een leuke stad. Veel toeristen in de oude binnenstad, maar langs de rivier veel sportieve activiteiten en minder toeristen. Ook Triana, een wijk van Sevilla, vonden wij leuk om in te bivakeren. Alejandro woont in een wijk net buiten Sevilla en mijn partner ging naar de CrossFit in weer een andere wijk, geen toeristen, gewoon het dagelijkse leven. Wij hebben een paar weken meegedaan. Veel hardgelopen, gefietst, gewandeld, gesport, gelezen en gewerkt aan mijn website.

Superleuke ervaring

Alejandro is een rustige, vriendelijke man en ging volledig zijn eigen gang, en wij dus ook. Als we gezamenlijk thuis waren, hadden we goede gesprekken. Gedurende de weken gingen we Alejandro steeds beter verstaan. Hij deed moeite om zijn Engels te verbeteren. Wilde hij ook graag. Nadat Alejandro zag dat we veel op de fiets deden, heeft hij ook zijn fiets uit het stof gehaald. Al 15 jaar niet op gefietst en nu bedacht hij dat hij best op zijn fiets naar z’n werk kon. Nog geen 4 kilometer van zijn huis vandaan, als het regent kan hij zelfs gaan lopen. Hij is dusdanig enthousiast geworden dat hij nu zijn fiets bijna altijd pakt. Zelfs gewoon voor de lol met zijn vrienden gaat fietsen, ook die moeten eraan geloven.

Extra lang blijven

De laatste avond vroeg ik of hij blij was dat we weer weggingen. We mochten van hem nog blijven, gratis zelfs. Door ons was zijn huis nu meer zijn huis, dan als wij er niet waren. Dan kwam dagelijks zijn moeder, familie en vrienden over de vloer die een rotzooi van zijn huis maakten en voor z’n TV hingen. Nee, hij had veel liever dat wij bleven.

Ik houd ervan

Wat ik van Alejandro heb geleerd, is dat het leuk is om positief in het leven te staan. Hij is heel rustig, observeert, vraagt naar verbeteringen, gaat zijn eigen gang. Vol zelfvertrouwen, pakt dingen gelijk op en laat zich niet gek maken. Ik vond het leuk om bij hem te wonen en vond het jammer om weg te gaan. Ik denk niet dat hij veel stress ervaart en door zijn huis open te stellen en daarmee ook zijn leven, komen er veel leuke ervaringen en mensen op zijn pad. Hij gebruikt het veel in zijn gesprekken: Me gusta – I like.

Vrijer dan vrij

Bijna niet meer geblogd

Op 1 juni 2021 heb ik mijzelf de vrijheid gegeven om alleen nog maar te bloggen als ik er zin in heb. Ik heb net even teruggekeken en dat heeft geleid tot 5 blogs nog in 2021 en wel 1 heel blog in het jaar 2022. Niet moeten en de voorspelde klad komt erin.

Geen spijt

Het niet iedere dinsdag een blog op moeten leveren was in het begin even raar. Stoppen met een gewoonte is voor mij lastig. De wereld stortte niet in en mijn leven ging ook gewoon verder. Het verkeer op mijn website werd minder, maar stopte niet volledig. En ook mijn affiliate inkomsten namen af. Een website onderhouden en daar inkomsten uit krijgen is zeker geen passief inkomen. Iedere week content maken is daarvoor hard nodig. Jammer dat dit gebeurde, maar ik was blij met mijn vrijheid.

Nuttig gemaakt tijdens corona

Aan de start van de pandemie ben ik gaan werken bij de plaatselijke delicatesse winkel/bakkerij/lunchroom, Gastrovino Verleiding Numansdorp. Ik heb dit bijna 2,5 jaar gedaan met heel veel plezier. Afgelopen januari ben ik gestopt. Blijkbaar is de tijd gekomen om weer andere zaken aan te pakken Heel veel geleerd, veel nieuwe mensen leren kennen, mogen werken met leuke collega’s en verschillende hand-en-spandiensten verleend met betrekking tot de automatisering. Mijn wereld is groter geworden en mijn comfortzone is weer een beetje opgerekt.

Harder werker

Als ik mij ergens voor inzet dan ga ik daar voor de volle 100% voor. Ik dacht te gaan werken voor de gezelligheid en om mezelf nuttig bezig te houden. Een afroepcontract van 2 dagen per week, maar ik heb bijna een fulltimebaan gehad. Wel met hele goede vakantieperiodes, dat dan weer wel. Voor mijn killerbody was het een extra uitdaging. Best lastig om hele dagen tussen de verleidingen te staan. Wat verleidingkilo’s zijn er wel aangekomen. Ik ben hard aan het werk om deze weer kwijt te raken.

Einde nomadenbestaan

Vorig jaar oktober is ons nomadenbestaan opgehouden. We hebben het enorm getroffen vorige zomer. Van begin mei tot eind oktober op de boot geleefd en het weer was tot de laatste week goed. Het huis is een maand later opgeleverd dan gepland en dat heeft ervoor gezorgd dat we vanaf de boot naar onze zolder van ons net opgeleverde huis zijn verhuisd.

Sevilla ervaren

Eten bij mijn ouders, klussen, douchen en slapen in ons nieuwe huis. Ging best goed. Het huis is nog steeds niet helemaal af. Schilderijen ophangen, trap verven, zonnepanelen op het dak, screens voor de ramen en de tuin staan nog op het lijstje. Op dit moment zijn we met onze elektrische auto naar Sevilla gereden, een uitdaging op zich. Ergens in maart is de planning om verder te werken aan ons lijstje thuis.

Stoppen met verplaatsen van spullen

Het feit dat ons nomadenbestaan is opgehouden is best prettig. Het geeft weer vrijheid op een andere manier. Het niet meer meezeulen van spullen is erg fijn. Wat tassen in de auto, deur op slot en we konden weg, nergens verder over hoeven nadenken. Het schoonmaken van een huis was wel weer wennen. Zeker omdat we in een bouwput leven en we iedere dag een enorme hoeveelheid zand mee naar binnen nemen.

Semigratie

Op dit moment dus in Sevilla. Baanloos. Onlangs is mijn schoonvader overleden. Hiermee is een zelfgekozen verplichting komen te vervallen. Geen frequente bezoeken meer aan hem in het verzorgingstehuis. Mijn spullen staan in mijn huis en ik hoef niet na te denken over waar ik alles moet laten. Ik ervaar een enorme vrijheid. Wat ik ermee ga doen? Geen idee. Mijn partner zou zeggen, nou gewoon leven.

Huisloos, ons nomadenbestaan

9 maanden huisloos

Begin februari hebben we de sleutel overgedragen aan de nieuwe bewoners van ons huis. Nu hebben we op papier en ook weer in de vaste kosten een huis. We zijn dus ongeveer 9 maanden huisloos geweest. Het duurt nog wel een jaar voordat we er kunnen wonen, maar echt huisloos zijn we niet meer. Na 4 maanden op kamers bij mijn nichtje in Rotterdam hebben we ook 4 maanden op de boot doorgebracht. In deze tijd zijn we erachter gekomen dat we veel bezigheden hebben in Numansdorp. Voor de tijd dat we in Nederland zijn en niet op de boot leven, is een slaapplaats in Numansdorp best handig.

Drukke zomer

Velen zullen zeggen dat we geen mooie zomer hebben gehad, maar zo hebben wij dat niet ervaren. Over het algemeen hebben we goed weer gehad. Korte broek en soms een trui. De dagen dat het de hele dag regende zijn op 1 hand te tellen. Af en toe een buitje is niet erg, dan gaan we even naar binnen. Van de 4 maanden boot zijn we 6 weken op vakantie geweest. De andere weken hebben we voornamelijk geleefd in de jachthaven in Bruinisse en soms in de haven in Numansdorp. We zijn veel op pad geweest voor de inrichting van ons nieuwe huis, druk bezig geweest met het regelen van de financiering ervan en ook mijn partner zijn vader bezoeken we regelmatig. En daarbij heb ik mezelf nuttig gemaakt in de winkel en heeft mijn partner zichzelf beziggehouden in de CrossFit box.

Goed afstemmen

Mijn auto is verkocht en met 1 auto is het handig om onze afzonderlijke planningen op elkaar af te stemmen. Fietsen en het openbaar vervoer maken het in ieder geval goed mogelijk. Als we straks weer in Numansdorp wonen hebben we geen 2 auto’s nodig. Het openbaar vervoer vanaf de A29 zorgt voor een snelle verbinding naar Bruinisse en Rotterdam. Het kost wat meer tijd, maar daarvan hebben we voldoende.

Het fijne bootleven

Het bootleven bevalt altijd erg goed. Veel rust en ik moet er niets. Zonder huis is het zelfs nog beter. Nergens zorgen over te maken. Geen tuin die onderhoud nodig heeft of een huis dat eerst opgeruimd en schoongemaakt moet worden bij thuiskomst. Niets van dit alles en ik kan je vertellen dat voelt enorm vrij. Helaas is het leven op de boot alleen maar een optie in de zomermaanden. Eind september/begin oktober werd het leven aan bord al een stuk klammer en hoog tijd om een ander onderkomen te vinden.

Fietsvakantie

Mijn partner wil heel graag op fietsvakantie, maar ik vind het veel gedoe en kan het niet echt overzien. We hadden bedacht om in oktober een maandje de zomer te verlengen aan de kust bij Valencia of Alicante. In plaats van het huren van een kamer via Airbnb besloten om daar met een camper naar toe te gaan en al trekkend zoveel mogelijk te fietsen. Eens kijken hoe het fietsen in Spanje bevalt. 7 oktober is de boot de kant opgegaan en hebben we hem ingepakt voor de winter en hebben we onze spullen naar de, van een particulier gehuurde, camper verhuisd. Wat hebben we nog steeds veel spullen die we meeslepen!

Mijn killerbody

Op dit moment bevind ik mij in de camper bij Santa Pola. We hebben gefietst, gewandeld, hardgelopen en we zijn weer aan het werken aan mijn killerbody. Nog een goede week tot mijn partner zijn verjaardag. Ik denk dat de super strakke buik ook dit jaar weer niet gaat lukken voor zijn verjaardag. Het gaat wel de goede kant op.

Campinglife

Het leven in de camper is goed, maar haalt het niet bij het bootleven. Het grootste punt voor mij is waarschijnlijk dat het niet mijn eigen camper is. Daarbij kan het sanitair onderweg bij lange na niet tippen aan de haven van Bruinisse, maar zeker ook niet aan het sanitair in Numansdorp. Het blijft toch buitenland. Ook het buiten zitten doen we met de camper minder. Het is gedoe om de stoelen te pakken en er zijn altijd beestjes. Je merkt het al, nog geen echte die-hard kampeerder en dan wil mijn partner met mij een fietsvakantie doen met een tentje.

Zoonlief reist een weekje mee

Deze week komt mijn zoon nog een weekje over. Ik zie er naar uit om hem weer hele dagen om mij heen te hebben. Sinds 1 maart woont hij op zichzelf en dat bevalt goed. Helaas zie ik hem hierdoor niet zo vaak meer, des te leuker dat hij een stukje mee reist met ons.

Vrijheid, blijheid en huisloos

Begin november komen we weer naar Nederland en gaan we in een B&B wonen op Schuring (wijk in Numansdorp). Ik ben benieuwd hoe dat gaat bevallen. Vooralsnog 3 maanden geboekt zodat ik de drukke tijd in de winkel kan helpen. Daarna ligt de hele wereld weer voor ons open. Het lijkt mij leuk om een maandje te gaan skiën in Frankrijk of yoga te doen op Bali. Een huis mis ik nog niet. Vanaf april kunnen we weer naar de boot. Plannen, vooruitkijken, het loslaten gaat mij steeds makkelijker af. Helemaal bij de dag leven doe ik nog niet, maar wel steeds meer.

Voor een nomade zijn spullen echt ballast

Het jaar van de verhuizingen

Vandaag de overeenkomsten getekend voor ons nieuwe huis. Het gaat nog wel even duren voordat dit opgeleverd wordt, namelijk het 4e kwartaal van 2022. In de tussentijd zullen we waarschijnlijk nog wel een aantal keren verhuizen, want binnen een paar maanden moeten we uit ons huidige onderkomen vertrekken. We zijn dan ook langzaam begonnen om onze spullen weer te verplaatsen. Alles wat we in het dagelijks leven gebruiken gaat naar de boot, onze eerste bestemming. Wat we met de rest gaan doen is nog onduidelijk. Opslag, garage of een tijdelijk woning, het staat nog open. Ik weet het nu zeker, als je denkt dat je al veel opgeruimd hebt, het kan altijd beter.

Helpen opruimen

Het huis waar ik nu in woon staat te koop en hopelijk gaat dit binnen een aantal maanden over naar nieuwe bewoners. Ik ben dus nu in de gelukkige omstandigheid dat ik weer een huis kan opruimen. En niet alleen spullen van mezelf. Ik kan er niets aan doen, maar vind het oprecht leuk om kasten leeg te eten en spullen te ordenen en te kijken wat er echt weg kan. Mijn nichtje gaat tijdelijk kleiner wonen en kan niet alles meenemen. Een verhuizing dus met een goede opruiming erbij, heerlijk.

De nomade op pad

De stap naar de boot is best een lastige. Ik heb nog te veel boeken en zelfs te veel kleding om aan boord kwijt te kunnen. Uit ervaring weet ik dat ik, zeker gedurende de zomer, niet al deze spullen nodig heb. Voordat het ingepakt wordt ga ik er nog eens kritisch doorheen. Ik kan je vertellen dat je echt een hekel aan bepaalde spullen ga krijgen, als je ze voor de 3e keer moet verhuizen en je er in de tussentijd niets meegedaan hebt. Het is zoals ik in een boek over het wandelen van de Compostella heb gelezen. Nadat je op dag 1 al 5 km met een te zware rugzak op je rug hebt gelopen, kan je ineens heel makkelijk afscheid nemen van spullen.

Geen kasten nodig

Het leven als nomade is echt begonnen. Zoals het er nu naar uit ziet, verhuis ik nog wel een paar keer, voordat ik mijn nieuwe huis betrek. Tegen die tijd denk ik dat ik alle overtollige ballast echt wel weggedaan heb. Ik heb dan waarschijnlijk nog spullen in de opslag, maar verder zal ik in mijn nieuwe huis niet veel kasten gaan vullen. Een walk-in-closet, wat voor velen het toppunt van ultiem geluk is, ik weet niet wat ik ermee moet doen. Op dit moment heb ik nog 14 ordners, maar hopelijk zijn die tegen die tijd wel in aantal gehalveerd.

Heb ik een rare tic?

Ik vraag mij wel eens af of er bij mij een steekje los zit. Ben ik de enige die blij wordt van minder of zijn er meer zoals ik? Pas geleden heb ik iemand helpen verhuizen die absoluut van niets afscheid kon nemen. Ik word heel onrustig van al de spullen en snap niet dat het je gelukkig maakt. Komt het door mijn manier van meer in vrijheid willen leven dat het bewaren van spullen onmogelijk maakt of ben ik geobsedeerd?

Volop vermogen, maar niet kredietwaardig

Passend huis gevonden

In Numansdorp gaat er een nieuwe wijk gebouwd worden. We hebben ons ingeschreven voor een seniorenwoning en deze is aan ons toegewezen. Over een kleine 2 jaar hebben we weer een eigen dak boven ons hoofd. Een hoekwoning met een badkamer beneden, maar de slaapkamer boven. Voor ons is het belangrijk dat het klein is en weinig onderhoud vergt. De badkamer had voor ons ook boven gemogen, maar we denken dat het voor de toekomst toegevoegde waarde heeft dat de badkamer beneden is. Een plaats voor een bed beneden kan zo geregeld worden.

Duur huis

De prijzen van huizen deze tijd zijn hoog en dat geldt ook voor dit huis. Het voelt wel een beetje zuur, want voor een seniorenhuis betaal je nog meer per m2 dan voor de andere huizen in de wijk. We nemen het voor lief. Voor ons is het een passend huis en we zijn blij met het feit dat het nieuwbouw is en dat het voldoet aan de duurzame eisen van deze tijd. Gasloos en zonnepanelen op het dak. Nieuwbouw heeft ook het voordeel dat we geen 8% overdrachtsbelasting hoeven te betalen. Best een goede slok op een borrel.

Weer verhuizen

Onze huidige hospita heeft een huis gekocht in Amsterdam, dus voor komende winter zullen we op zoek moeten naar een nieuw onderkomen. Een nomade zijn met geen vaste woon- en verblijfplaats is best veel werk. Los van het fysiek verhuizen moet je ook administratief verhuizen en spullen opslaan. Een eigen huis maakt het leven makkelijker. De reden waarom we het huis in Numansdorp gekocht hebben. Een vast administratief woonadres en een plek voor mijn spullen. Naast minder werk zorgt het ook voor rust in mijn hoofd.

Kopen met hypotheek

Aangezien het een eigen huis voor ons gaat worden, dacht ik dat het slim zou zijn om ook gebruik te gaan maken van goedkoop geld. Ik wil graag een hypotheek op mijn huis. Voordeel van de renteaftrek hebben we niet, maar geld lenen tegen 1,5% voelt bijna als gratis. Het geld van ons verkochte huis staat nog op een spaarrekening, dus mocht het nodig zijn kunnen we contant afrekenen. In het kader van financiële planning en spreiding lijkt het mij dat het voor ons verstandig is om ook een schuld te hebben.

Waardevermindering geld

De overheid drukt maar geld bij en dit maakt de waarde van geld steeds minder. Investeren in huizen en bedrijven is hierdoor noodzakelijk en het hebben van een schuld is in dit geval dan ook een goed bezit. Doordat geld minder waard wordt, word je schuld ook minder waard. Dit is geen vrijbrief om nu bakken met geld te gaan lenen. Je moet de rente natuurlijk kunnen betalen en in ons geval staat er meer dan genoeg eigen vermogen tegenover.

Niet kredietwaardig

Een hypotheek krijgen is makkelijk met een loonstrookje, maar deze hebben wij niet meer. Mijn loonstrook van de bakkerij telt niet echt mee. Naïef als ik was, dacht ik wel dat het mogelijk moest zijn om met ons stabiele box 3 inkomen een hypotheek te krijgen. Helaas is dit niet het geval, ze vinden ons niet kredietwaardig. Huurinkomsten willen de geldschieters nog wel gedeeltelijk meenemen, maar dividendinkomsten zijn voor de meesten niet zeker genoeg. Over ons vermogen willen ze uitgaan van 3% rendement, maar dan moeten ze nog wel kijken of onze aandelenportefeuille niet te risicovol is.

Rare wereld

Over 10 jaar gaat mijn partner met pensioen. Voor de meeste hypotheekverstrekkers is het belangrijk om te weten dat je de hypotheek, als je met pensioen gaat, ook kan blijven betalen. Je pensioeninkomen doet er in dat geval wel toe. Helaas kijken ze in onze situatie niet naar het komende pensioen. Twee loonstroken van bijna dertigers is goed voor een miljoen. Ze leggen de rode loper voor je uit, terwijl ze morgen hun baan kwijt kunnen zijn. Over kredietwaardig op lange termijn gesproken! Ben je twee vijftigers met voldoende vermogen en behoorlijk passief inkomen en zicht op nog meer inkomen op het moment dat de pensioengerechtigde leeftijd zich voordoet, dan mag je blij zijn met hoogstens 2 ton.

AFM-regelgeving

Als je je geld verdient met het verstrekken van hypotheken, dan zijn wij als klant meer dan kredietwaardig. Meer zekerheid ga je als ondernemende geldverstrekker volgens mij niet krijgen. Het huis als onderpand, voldoende passief inkomen en daarbij nog voldoende vermogen aanwezig en niet te vergeten ons komende pensioen. Een trackrecord waaruit blijkt dat wij goed met geld omgaan. Daarbij is mijn salaris van de bakkerij voldoende om de hypotheekrente te kunnen betalen. De geldverstrekkers houden zich strikt aan de regels van de AFM. Een baan zorgt voor zekerheid en vermogen niet. Daarbij als je voldoende vermogen hebt, dan kan je het volgens de AFM zelf betalen en heb je geen hypotheek nodig. Hebben wij dan geen recht op goedkoop geld? Als ik een geldverstrekker zou zijn, dan zou ik mijzelf graag als klant hebben.

Dakloos, ons nomadenbestaan gaat beginnen

Huis verkocht

Het heeft even geduurd, maar het lijkt erop dat ons huis verkocht is. Het valt niet mee om weg te gaan uit het huis waar we met zijn drietjes bijna 20 jaar erg prettig gewoond hebben. Ik heb gelukkig even de tijd gehad om er aan te wennen. Het valt allemaal mooi samen. Begin februari leveren we ons huis op aan de nieuwe bewoners. Zoonlief is dan als het goed is naar zijn eigen woning verhuisd en hoeven we alleen nog maar aan ons zelf te denken. Als je het zo wilt plannen dan lukt het je niet.

Waar gaan wij naartoe?

Een nieuwe plek voor ons zelf vinden gaat niet lukken voor februari, maar dit is geen probleem. Onze spullen gaan in de opslag en ons nomadenleven kan gaan beginnen. Waarschijnlijk zullen we een paar maanden bivakkeren bij mijn nichtje in huis en aansluitend vertrekken naar de boot. Tegen die tijd is het coronavirus hopelijk onder controle en kunnen we ook plannen maken om ons nomadenbestaan in het buitenland voort te zetten.

Super opruiming

Ik heb al heel veel opgeruimd, maar verhuizen zorgt toch echt voor de ultieme opruiming. Van alle spullen die ik in huis tegenkom bepaal ik:

  • Is het voor de nieuwe bewoners?
  • Gaat het met zoonlief mee?
  • Nemen wij het mee?
  • Kan ik het digitaliseren?
  • Gaat het in de opslag voor ons nieuwe huis?
  • Kan ik er iemand anders blij meemaken, eventueel de kringloopwinkel?

En anders gaat het naar de afvalinzameling. Alles wordt vastgelegd, we zijn aan het opruimen met behulp van een Excel sheet.

Vrij als een vogel

Veel mensen vinden het idee om geen woning meer te hebben niet fijn maar ik word er steeds blijer van. Geen schulden meer, steeds minder spullen en de vrijheid om overal naar toe te gaan waar ik maar wil. Geen idee waar dat is, maar het zal met de tijd ongetwijfeld duidelijk worden. Het nomadenbestaan zal niet voor altijd zijn. We zoeken ook naar een nieuwe  vaste plek om te gaan wonen, maar we hebben de tijd en weten nog niet precies wat we willen. We staan open voor verschillende mogelijkheden. Zowel qua soort huis, locatie, nieuw bouw of bestaand. Het nomadenbestaan bevalt misschien wel zo goed, dat we een eigen huis voorlopig voor ons uit schuiven.

Vast in het drijfzand

Ik merk dat ik steeds minder waarde hecht aan het hebben van dingen. Sterker nog, ze zitten mij in de weg. Ik heb spullen die ik niet gebruik, maar die ik niet weg kan doen. Ik heb ze ooit gekocht omdat ik ze mooi vind en dat vind ik nog steeds. Wegdoen kan ik daardoor niet, maar handig is het niet. Ik moet ze nu gaan opslaan, maar als ik het nooit gekocht had zou ik het niet missen. Alles wat je koopt zorgt ervoor dat je vaster komt te zitten. Bij de koop heb je het niet in de gaten maar het gaat ongemerkt. Bezit en verplichtingen zijn een soort drijfzand. Hoe meer je ervan krijgt, hoe vaster je komt te zitten en ervan loskomen kost veel moeite.

Locatie-onafhankelijk leven

Na 20 jaar jeugd in Numansdorp heb ik daarna ruim 10 jaar hard geleerd en gewerkt vanuit Capelle aan den IJssel en Bergschenhoek. De afgelopen 20 jaar onze zoon opgevoed en genoten van het leven in Numansdorp en nu staat alles open. We gaan locatie-onafhankelijk leven en werken, een nomadenbestaan. Ik heb nog wel een woonadres nodig voor de Gemeentelijke Basis Administratie. Het bezit van alleen een email-adres is niet voldoende om als Nederlander geregistreerd te staan. Het voelt als klaar zijn na de middelbare school en de wereld ligt aan mijn voeten. Ik vind het spannend en heb er veel zin in. Zou jij ook in mijn schoenen willen staan?

Een NAS is super handig voor een digitale nomade

Een lokaal netwerk

Weer een stap dichter bij een goede administratie voor een digitale nomade. Op dit moment heb ik nog 15 ordners vol documenten en een desktop computer met harde schijf en heel veel informatie waar ik alleen maar bij kan als ik in de buurt van mijn desktop ben. Op dit moment staat deze nog in mijn slaapkamer en via mijn laptop kan ik bij alle informatie. Voor nu werkt het redelijk, maar als we naar de boot gaan kan het echt niet meer. Een desktop op een boot is geen goede combi. Op afstand bij mijn computer komen kan niet en al mijn data in de cloud voelt niet goed.

Een NAS is de oplossing

Van mijn broer had ik al eens begrepen dat hij een mooie oplossing voor zijn data had gerealiseerd. En ook Geldnerd heeft er een blog over geschreven. Een NAS, Network Attached Storage, is een goede oplossing voor het opslaan van mijn data en het op afstand hiervan kunnen benaderen. Geldnerd gebruikt het voornamelijk om een goede back-up te hebben, zodat hij zijn data niet kwijtraakt. Hij gaat hier best ver in. Hij heeft zelfs nog een NAS op een andere plaats in Nederland staan. Wij gaan een NAS installeren om onze data op 1 plek veilig te stellen en te zorgen dat we er op locatie ook bij kunnen. Een extra NAS komt er misschien wel bij als we weer een vaste locatie hebben.

Goede backup

Net als Geldnerd hebben we onze NAS ook uitgevoerd met 2 harde schijven en de data wordt naar beiden schijven weggeschreven. Dus als er 1 kapot gaat staat al de data nog op de andere. Van onze huidige desktop computer maken we nu een backup op een externe harde schijf. Voorlopig kunnen we van de NAS een backup blijven maken op de externe harde schijf, mochten er problemen komen met de NAS dan hebben we onze data nog daarop beschikbaar. Het hebben van een backup was niet onze grootste zorg. Het overal kunnen benaderen van onze data was het probleem en de NAS lost dit voor ons op.

Opruimen overtollige data

Voordat we de data over gaan zetten zal ik hier ook eens kritisch doorheen gaan. Ik heb de afgelopen tijd al het nodige verwijderd, maar ik denk dat het met documenten net als met spullen is. Je kan iedere keer een laagje meer van de ui afpellen. Het zijn niet alleen documenten, maar ook alle foto’s staan erop. Af en toe maak ik een dump van mijn telefoon naar een directory op mijn desktop. Hier bevindt zich ongetwijfeld een hoop rotzooi tussen. Na het opruimen kunnen we ook beter bepalen welke data van de NAS gesynchroniseerd moet worden met onze laptops, zodat we ook kunnen werken als er even geen (goede) internet verbinding is.

Ordners digitaal opslaan

Het meeste werk zit hem nog in het digitaliseren van mijn ordners. Nu er een goede oplossing is en ik minder risico loop dat ik informatie kwijtraak, denk ik dat ik maar ga beginnen met het scannen van de betreffende documentatie. Het is niet alleen scannen, maar het is ook bepalen welke informatie relevant is en welke niet. In de verstand-op-nul werkzaamheden ben ik beter dan iedere keer moeten kiezen wat nu wel en niet relevant is. Het voordeel is wel dat het lekker opruimt. Als ik mij komende tijd even kwaad maak dan scheelt dat weer spullen verhuizen.

Steeds kleinere actielijst

Nooit gedacht dat ik nog eens blij zou zijn met een technische gadget als een NAS, maar het voelt echt weer als een stap verder. Een goede oplossing voor het opslaan en het overal bij de hand hebben van mijn gegevens. Zo heb ik mijn private cloud gemaakt en heb ik partijen als Google en Microsoft met hun cloud niet nodig. Steeds meer het idee dat ik mijn leven op orde krijg en weer een stukje minder ballast. Een tijd lang tegen aan zitten hikken, maar sommige oplossingen kosten nu eenmaal tijd. Nu het volgende punt nog, waar gaan we vanaf oktober wonen? We hebben gelukkig nog even.

Overal werken als digital nomad is leuk

Makkelijk een blog schrijven

Steeds vaker lees ik stukjes dat het werken als digital nomad helemaal niet zo leuk is. Ik ben het daar niet mee eens. Als blogger en startende digital nomad geeft het werken op een andere plaats dan thuis aan mijn bureau mij enorm veel energie. Kost het schrijven van een blogartikel thuis bij gebrek aan inspiratie nog wel eens enige moeite, gaat dat onderweg juist heel makkelijk. De onderwerpen komen op mij af en al zittende aan een tafeltje in een Starbucks café kost het schrijven van het concept hoogstens een uurtje werk. Het is ook nog leuk, want ik ben niet alleen aan het werk. Andere buiten-het-huiswerkers, maar ook studenten zijn druk bezig. Daarbij zijn er nog de nodige toeristen. Ik ben erbij, de ideale plaats voor mij om een blog te schrijven.

In een hangmat aan het strand

Het ultieme plaatje is dat je als digital nomad kan werken in een hangmat op het strand in de zon. Ik ben niet zo’n strandganger en zitten in de zon is ook niet mijn ding. Maar een drukke strandtent met mijn werkplek op het terras en in de schaduw, daar word ik blij van. Wat ik echt helemaal geweldig vind zijn de meer alternatieve koffietenten. Industriële gebouwen met terug-in-de-tijd meubilair en waar een behoorlijke diversiteit aan mensen aanwezig is. Zowel vorig jaar in Lissabon als nu in New York kom ik goed aan mijn trekken. De leefkosten in een stad zijn wel aanzienlijk hoger, dan ergens verblijven in een ver land op het strand. Ik heb het er graag voor over.

Geen verantwoordelijkheid naar klanten

Verder ervaar ik ook weinig stress van klanten. De enige verplichtingen die ik heb, heb ik mijzelf opgelegd en dat maakt het ook makkelijker met mijn deadlines. Het is best onhandig als je een deadline hebt en de wifi doet het niet. Leef je daarbij tijdelijk in een andere tijdzone dan moet je ook de tijd in de gaten houden. Heb je klanten die je rekening betalen dan is het belangrijk om je aan de afspraken te houden. Het leven van een digital nomad die nog niet financieel vrij is, is natuurlijk anders dan dat van mij. Lang leve de vrijheid.

Uitdaging opzoeken

Juist het werken als digital nomad maakt mijn leven in het buitenland leuker. Het zorgt ervoor dat ik op zoek ga naar uitdagingen waar ik voor mijn bloggen wat aan heb. Ik ben wel een toerist, maar wil eigenlijk niet alle standaard toeristische attracties aflopen. Deze zijn meestal duur, erg druk en de meeste ervaar ik als energievretend. Ik blijf langer dan de meesten op mijn vakantielocatie en dat geeft ook tijd om andere zaken op te pakken. Hier en daar tijd verklooien met nietsdoen of mensen observeren. Een beetje hardlopen, winkelen in de supermarkt voor het uitzoeken van eten, kijken waar ik aan yoga kan doen, gewoon alledaagse dingen. En daarna op zoek naar activiteiten die meer van het leven van New Yorkers laat zien en ja, ook af en toe een toeristische attractie.

Niet alles is leuk

Het blijft voor mij altijd wel een stap om ergens anders weer te wennen. Niet in mijn eigen huis, alles is nieuw en boodschappen doen kost ineens veel tijd. Ze hebben andere merken en je kan niets vinden. Met de jaren gaat het wel beter, maar een paar dagen ben ik wel van slag en vraag ik mij af waarom ik niet gewoon thuis blijf. De manier om dit te doorbreken is op tijd naar bed gaan en na een goede nacht slaap naar buiten gaan en het leven ervaren. Het moment komt bij mij steeds sneller dat ik zo blij ben dat ik de stap weer gezet heb. Genieten van een andere stad, andere mensen en tijdelijk een ander leven. De enige manier om mijn standaardroutine van thuis te doorbreken en nieuwe stappen te zetten.

Nomade af zijn

Een digital nomad die aangeeft dat het niet allemaal zonneschijn is, heeft natuurlijk gelijk. Niet alles is even leuk en niet iedere werkplek zorgt voor goede inspiratie. Maar als je als echte digital nomad niet de juiste werkplek hebt gevonden, dan kan je natuurlijk gewoon opstappen en verkassen naar een andere plek. Je bent niet voor niets een nomade. En is het echt niets voor je dan stop je gewoon als digital nomad en zorg je voor een vaste, door de arbo goedgekeurde werkplek en droom je soms van je tijd dat je nog overal kon werken. Of kies net als Lonneke als digital nomad voor een vaste standplaats in het buitenland. Ik geniet nog van New York en ga alvast nadenken over mijn volgende droomlocatie.