Je leven in de wachtstand

Je leven in de wachtstand

Ik hoor het steeds meer om mij heen. Het heeft ongetwijfeld met mijn leeftijd te maken. Mensen die in een baan zitten waar ze het niet meer naar hun zin hebben. Teveel reorganisaties, uitgeklede functies, onzekerheden door weer een toekomstige ontslagronde. Maar ook te lang in dezelfde routine en er geen lol meer aan beleven. Er zijn er steeds meer die ontslagen worden en waarvoor het lastig is om weer aan nieuw werk te komen. Geld speelt in deze situaties vaak een bepalende rol.

Ik houd nog maar even vol, want ik verdien zoveel en als ik wat anders ga doen dan ga ik nooit zoveel verdienen. Als ik nu weg ga dan loop ik misschien een goed sociaal plan mis. Als ik deze baan aanneem dan verdien ik nog minder dan dat ik vanuit mijn WW-uitkering krijg. Ik zou wel willen starten met een eigen onderneming, maar dan loop ik risico met het ontvangen van mijn WW-uitkering. Dat laatste is heel herkenbaar voor mij.

Eigenlijk zet je je leven tijdelijk in de wachtstand. Je wacht totdat je geen recht meer hebt op de uitkering of je wacht totdat je werkgever de beslissing voor je neemt. Vanuit eigen ervaring kan ik vertellen dat ik een enorme vrijheid voelde toen mijn uitkering over was. Ik vond dat ik al die jaren hard had gewerkt en dus bijgedragen had aan mijn eigen uitkering. Ik verdiende een behoorlijk salaris en van best veel naar helemaal niets was een te grote overgang. Het was niet mijn idee geweest om te stoppen met werken. Ik had het geld niet nodig om in mijn levensbehoefte te kunnen voorzien, maar ik had het wel nodig in mijn verwerkingsproces: wennen aan het minder verdienen.

De bijbehorende verplichtingen nam ik daarbij op de koop toe. Verantwoording afleggen over hoeveel moeite ik deed om een nieuwe baan te vinden. Plichtsgetrouw als ik ben was dat een hele belasting. Vanuit de WW een bedrijf starten stelt nog meer eisen en het einde van mijn WW-uitkering voelde als een enorme last die van mijn schouders viel. Afgelopen week herkende ik hetzelfde bij een vriendin. De WW-uitkering is over en alles gaat ineens stromen. Ze weet wat ze wilt met haar bedrijf en alles valt op dit moment op zijn plaats. Voor hoeveel meer mensen zou dit gelden?

Iets wat er is om je te helpen, kan je dus behoorlijk in de weg zitten. Zeker bij banen waar je het echt niet meer naar je zin hebt. Blijven zitten omdat je denkt dat veranderen per definitie financiële achteruitgang betekent. Je zekerheid opgeven, maar hoe zeker is die baan eigenlijk? Je weet dat je situatie gaat veranderen, maar je neemt hierover niet zelf de regie in handen. Gewoon afwachten wat er gaat gebeuren en maar kijken of en wat voor baan ze voor je bedenken.

Als ik het nu allemaal zo bekijk dan denk ik: ga gewoon aan de slag. Neem die leuke uitdagende baan ook al verdient het minder. Wie weet wat voor mogelijkheden er allemaal weer op je afkomen. Ga zelf op zoek naar iets nieuws en wacht het sociaal plan niet af. Het leven is te kort om hele dagen bezig te zijn met werkzaamheden waar je geen energie van krijgt. Ik hoor jullie al denken, jij hebt makkelijk praten. En dat is waar, maar daar heb ik wel zelf voor gezorgd en dat kunnen jullie ook.

Ga kritisch door je uitgaven heen. Zorg dat je van minder inkomen kan leven en ga dat extra sparen. Verkoop al de overbodige spullen via marktplaats en bouw je buffer verder op. Ga op zoek naar die nieuwe baan of begin naast je huidige werk voor jezelf. Start met een studie en begin met je omscholing als je het roer echt helemaal om wilt gooien. Als je eenmaal de stap genomen hebt, weet ik zeker dat het moment komt dat je zegt, had ik dit maar veel eerder gedaan.

Ik weet dat het een zinloos advies is, want zo werkt het niet. We blijven gewoon wachten op hetgeen waar we denken recht op te hebben. We weten wat we hebben en niet wat we krijgen. Voor een deel van mijn leeftijdsgenoten is het misschien te laat, maar vertel je ervaringen wel door aan je kinderen. Zorg dat zij wel aan de slag gaan om geld voor ze te laten werken. Mochten zij dan richting de vijftig lopen en het niet naar hun zin hebben dan zijn ze in ieder geval financieel in de gelegenheid om keuzes te maken. Op deze manier sta je in iedere geval niet voor niets in de wacht.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *