Wat nou verzekeren tegen onverwachte zorgkosten

Het einde van het jaar is in zicht en de zorgverzekeraars willen graag dat je even tijd vrij maakt voor je ziektekostenverzekering. Heb je nog de juiste, moet je meer verzekeren of kan je beter overstappen? Niet echt een leuke activiteit. Afgelopen zaterdagavond zaten we gezellig met vrienden en was de zorgverzekering onderwerp van gesprek. Ik denk dat ik het goed geregeld heb, maar ieder jaar me erin verdiepen doe ik niet.

Wij hebben een aantal jaren geleden een keuze gemaakt voor onze zorgverzekering en daarna hebben we er niet meer naar om gekeken. Wij zitten namelijk in de gelukkige positie dat we dat kunnen doen, omdat we niet ziek zijn. Laten we dit dan ook gelijk maar even afkloppen. Voor mensen die niet vaak ziek zijn en ook geen chronische klachten hebben is het namelijk simpel. Je sluit gewoon een basisverzekering af, meer heb je niet nodig.

Belangrijk is het wel dat het een goede basisverzekering is, want je wilt geen risico lopen dat mocht je echt zorg nodig hebben dat niet alles vergoed wordt. Of dat je zorgverzekeraar alleen een ziekenhuis ver bij je woonplaats vandaan vergoed. Wij hebben dus een restitutiepolis zonder gecontracteerde zorg. Door een lidmaatschap op de HCC ontvangen we €10 korting op onze maandpremie en ook betalen we de jaarpremie in één keer.

We kiezen voor het hoogste eigen risico. Dit zorgt ervoor dat we per persoon €200 per jaar besparen, maar het risico lopen dat we €500 per persoon extra moeten betalen. Al een aantal jaren hebben we volledig profijt van het hoge eigen risico. Helaas heeft een wortelpuntbehandeling bij de kaakchirurg dit jaar roet in het eten gegooid. In plaats van de gebruikelijke €400 ‘winst’, maar €70 dit jaar. Wij zijn met z’n drieën (zoon onder de 18 jaar) verzekerd voor €160 per maand. Een koopje dus.

Zaterdagavond ging de discussie over de tandartsverzekering. Het is een dure verzekering en ook een vreemde eend in de bijt. Voor volgend jaar kan je, omdat je nu last heb van je rug, gewoon extra fysiotherapie bijverzekeren. Weet je dat je volgend jaar twee nieuwe kronen nodig hebt, dan is de aanvullende tandartsverzekering niet zomaar geregeld. Het is niet eenduidig, maar wel verklaarbaar. Gewoon een kosten/baten analyse van de verzekeringsmaatschappij.

Voor verzekeren geldt het collectiviteitsprincipe. Met z’n allen een relatief klein bedrag betalen om een niet zo vaak voorkomende grote kostenpost te kunnen betalen. Tandartsverzekeringen zijn, omdat niet iedereen meedoet en de behandeling vaak veel kost, relatief duur. Degenen die meedoen hebben waarschijnlijk allemaal een minder goed gebit en maken dus relatief vaak gebruik van de verzekering. Maatschappijen dekken zich hiervoor in door wachttijden, keuringen en de uitbetalingen te maximaliseren.

Vaak gaat het bij de tandartsverzekering helemaal niet meer over risico’s verzekeren. Het is een zekerheid dat er twee nieuwe kronen gaan komen, en de vraag is hoe krijg ik dit zo goedkoop mogelijk voor elkaar. Verzekeringsmaatschappijen weten dit ook en rekenen dus gewoon uit hoeveel premie je betaalt en meer dan dat kan je niet terugontvangen. Eigenlijk ben je, onder voorwaarden, aan het sparen bij je verzekeringsmaatschappij.

De splitsing tussen een basisverzekering en de keuze voor aanvullend verzekeren zorgt ervoor dat het collectiviteitsprincipe minder goed werkt. Ook het kunnen bepalen van de hoogte van je eigen risico doet hier geen goed aan. Ben je in goede gezondheid en heb je geld achter de hand dan betaal je aanzienlijk minder voor je ziektekostenverzekering. Je verzekert dan echt alleen dat wat je niet betalen kan. Word je ziek dan verlaag je je eigen risico en verzeker je aanvullend bij. Niets risicospreiding, gewoon een kosten/baten analyse.