Leven met een dwarsloper, mijn krabje.

Je eigen leven leiden

Ik heb het mij van te voren niet gerealiseerd, maar ik had het kunnen weten. Hij doet zijn naam eer aan, ik ben getrouwd met een dwarsloper. Van de zomer lag er bij ons een boot aan de steiger met deze naam en de tekening erbij van een krab en ineens viel het kwartje. Naast dat hij wil leven als Pipi Langkous, ik doe alleen dingen waar ik zin in heb, is hij ook wel een echte krab. Van huis uit in het gareel gebracht door school, werken en leren, maar nu dat niet meer nodig is komt zijn ware aard naar boven. Hij voelt zich fijn dat hij niet meer mee hoeft in de gebaande paden. Hij gaat overal dwars over heen en wil zich niet meer conformeren aan de werkende massa.

Heel erg hetzelfde en toch niet

In ons gedrag lijken we erg op elkaar. We zijn beiden rustig, taakgericht en analytisch. Vinden uitgaan en anderen mensen ontmoeten leuk, maar hoeven niet ieder weekend op de bar te staan. We nemen geen enorme risico’s, spelen op zeker en houden niet van ruzies. We vinden onze gezondheid belangrijk en we willen daar graag aan werken door gezond te eten en veel te bewegen. Maar op 1 punt verschillen we enorm. Ik heb doelen in mijn leven nodig om mij te motiveren en er voor te zorgen dat ik mij blijf ontwikkelen. Ik heb de structuur van een werkweek nodig om dingen voor elkaar te krijgen en om niet weg te zakken in een depressie. Mijn partner hoeft niets.

Geen hulp krijgen

Het lijkt nu alsof ik veel actiever ben, maar dat is niet het geval. Ik ben jaloers op het niets meer moeten van mijn partner. Hij neemt zich iets voor en doet het gewoon, omdat hij het wil of omdat het nodig is. Ik zou dat ook graag willen ervaren, maar ik leg mijzelf allerlei verplichtingen op waar ik lekker tegenaan ga zitten hikken. Dit zorgt voor uitstelgedrag, wat zich vertaalt in bezig zijn met zaken die er niet zoveel toedoen. Om dit probleem op te lossen, wil ik altijd graag gebruik maken van mijn partner, zodat hij mij helpt en motiveert taken gerealiseerd te krijgen die mij verder helpen richting mijn doel. Helaas laat hij zich niet voor dit karretje spannen.

Voor mijn eigen bestwil

Als ik het echt wil, dan ga ik het vanzelf wel doen is zijn redenatie en anders niet. Daarbij komt ook nog het feit dat het beter is voor mijn zelfvertrouwen dat ik het zelf doe. Alles wat ik realiseer, is dan ook echt mijn verdienste. Dat is dan het voordeel van het feit dat we al zolang samen zijn. Hij weet dat ik kampioen ben om de fouten aan mijzelf toe te wijzen en van alles dat goed gaat de kredits bij een ander neer te leggen. Alles wat ik met mijn website bereik, heb ik zelf gedaan. Zijn houding frustreert mij enorm, maar dit komt waarschijnlijk vooral door het feit dat ik zelf niet doorpak. Durf ik het wel aan, stel je voor dat het een enorm succes wordt?

Meeloper en meelifter

Doordat ik plannen en doelen nodig heb om mij prettig te voelen, heb ik al de nodige wijzigingen doorgevoerd in ons leven. Ik besluit gezonder te gaan leven en pas hiervoor gewoontes in mijn leven aan. Mijn partner ziet het gebeuren en als het hem aanspreekt dan doet hij mee. Ik zie het als gemakkelijk meeliften op mijn initiatieven, maar ik snap dat het, doordat we het samen doen, wel beter vol te houden of te implementeren is in ons leven. Eenmaal enthousiast, zoekt hij dingen uit en zorg voor acties om het te bereiken. Het voelt alsof hij mij nu enorm laat ploeteren met mijn website en dadelijk als het hem uitkomt dan doet hij wel mee. Niet echt een dwarsloper, maar meer een meeloper.

Laat zich niet dwingen

Als ik hem met mijn mening confronteer, dan komt de dwarsloper duidelijk naar boven. Hij is nu bijna 2 jaar gestopt met werken en al langer dan 2 jaar probeer ik het voor elkaar te krijgen dat we plannen gaan maken om samen te werken. We hebben opzetjes gemaakt, maar daar blijft het ook bij. De actie komt niet. Hij denkt mee om mij m’n zin te geven, maar trekt verder zijn eigen pad. Gewoon leven in het hier en nu, en net even anders als de rest. Ik zal het echt zelf moeten doen en vanuit mijn enthousiasme gaat de dwarsloper dan misschien meelopen. Of kunnen krabjes dat niet?