Ontspannen

Afgelopen week zijn we op vakantie geweest naar de sneeuw. Ongelooflijk hoe goed mij dat altijd doet. Helemaal weg van huis en geen tijd om aan iets anders te denken dan skiën. Ik neem me altijd voor om de week dat ik weg ben goed te gebruiken om nieuwe plannen te maken maar hier komt nooit iets van terecht. We staan vroeg op en zorgen ervoor dat we één van de eerste liften hebben. Ook maken we meestal gebruik van de laatste lift. Lange dagen in de buitenlucht en al mijn aandacht nodig voor het skiën om niet onderuit te gaan.

Ook gaan we altijd op vakantie met vrienden dus na het skiën drinken we wat met z’n allen en daarna eten. Mocht er daarna nog wat tijd over zijn, dan wil ik ook graag een boek lezen. Maar dit is na een hele dag in de buitenlucht, een volle maag en veel te hoge temperaturen in hotel of appartement meestal onmogelijk. In no-time vallen mijn ogen dicht. Nadenken over nieuwe ideeën daar kom ik dus al helemaal niet aan toe. En het rare is dat ik daar gedurende de ski-week helemaal geen last van heb. Dit in tegenstelling tot thuis waar ik altijd in de weer ben met lijstjes waarop alle activiteiten die ik nog wil doen staan.

Een andere omgeving en voldoende afleiding zorgen ervoor dat gedurende deze week mijn gedachten ook vakantie hebben. Het vreemde is wel dat zodra ik in huis stap dat gelijk weer helemaal over is. De auto uitpakken, de was doen, boodschappen halen en de post opruimen. Binnen 5 minuten heb ik mijn lijst weer te pakken en er gelijk ook alweer een heleboel activiteiten aan toegevoegd.

Ook komt direct het schuldgevoel dat ik afgelopen week te weinig nagedacht hebt over wat ik nu precies verder wil. Een hele week om allemaal goede ideeën te verzinnen en deze dan ook in een plan te gieten is verloren en het is nu ook alweer maart. Het vakantiegevoel is compleet van de aardbodem verdwenen en de opgelopen achterstand van een week zorgt voor stress. Waarom is het voor mij niet mogelijk om het dagelijkse leven net zo te ervaren als mijn vakantietijd?

Wel gewoon hele dagen actief zijn en punten van mijn lijstje afwerken. Maar niet onrustig worden van wat er nog gedaan moet worden en balen van het feit dat het lijstje nog niet afgewerkt is. Dit gaat namelijk nooit lukken want ik kan veel sneller activiteiten verzinnen dan dat ik ze kan afhandelen. Ik zou net als op vakantie meer moeten leven in het nu en niet zoals altijd maar aan het bedenken zijn wat er gebeuren moet in de toekomst.

Ik ben een harde en gedisciplineerde werker en kan mezelf voldoende motiveren om zaken op te pakken. In ieder geval de zaken waar ik niet tegenop zie want de zaken waar ik tegenaan zit te hikken schuif ik gewoon voor me uit. Ik heb de lijstjes dus niet nodig om mezelf aan het werk te zetten. En stress krijgen van wat er nog gedaan moet worden is ook zinloos. Vaak wordt dit veroorzaakt door een hoop kleine activiteiten die als je je even kwaad maakt in een paar uur afgehandeld zijn. Ja, laat mij maar logisch nadenken dat kan ik wel, maar hoe komt het dan dat dat stressgevoel in mijn buik niet weggaat?

Waarschijnlijk wordt de rust tijdens de vakantie toch veroorzaakt doordat ik niet de mogelijkheid hebt om mijn lijstje af te handelen. Ik heb mijn werkplek nodig om het merendeel van mijn werk te kunnen doen en deze werkplek is nog niet mobiel. We zijn wel veel van onze administratie aan het digitaliseren en ook mijn klanten sturen mij alles via e-mail op maar dit alles wordt nog niet opgeslagen in de cloud. Als ik er nu zo over nadenk is het belangrijk dat ik er eerst voor zorg dat ik thuis het vakantiegevoel kan creëren. Mijn lijstjes laat zijn voor wat ze zijn, zonder dat ik er last van heb. Dit moet gerealiseerd zijn voordat ik mijn werkplek volledig mobiel maak anders raak ik de weinige weken waarin ik mij kan ontspannen nog kwijt ook.