Voor een nomade zijn spullen echt ballast
Het jaar van de verhuizingen
Vandaag de overeenkomsten getekend voor ons nieuwe huis. Het gaat nog wel even duren voordat dit opgeleverd wordt, namelijk het 4e kwartaal van 2022. In de tussentijd zullen we waarschijnlijk nog wel een aantal keren verhuizen, want binnen een paar maanden moeten we uit ons huidige onderkomen vertrekken. We zijn dan ook langzaam begonnen om onze spullen weer te verplaatsen. Alles wat we in het dagelijks leven gebruiken gaat naar de boot, onze eerste bestemming. Wat we met de rest gaan doen is nog onduidelijk. Opslag, garage of een tijdelijk woning, het staat nog open. Ik weet het nu zeker, als je denkt dat je al veel opgeruimd hebt, het kan altijd beter.
Helpen opruimen
Het huis waar ik nu in woon staat te koop en hopelijk gaat dit binnen een aantal maanden over naar nieuwe bewoners. Ik ben dus nu in de gelukkige omstandigheid dat ik weer een huis kan opruimen. En niet alleen spullen van mezelf. Ik kan er niets aan doen, maar vind het oprecht leuk om kasten leeg te eten en spullen te ordenen en te kijken wat er echt weg kan. Mijn nichtje gaat tijdelijk kleiner wonen en kan niet alles meenemen. Een verhuizing dus met een goede opruiming erbij, heerlijk.
De nomade op pad
De stap naar de boot is best een lastige. Ik heb nog te veel boeken en zelfs te veel kleding om aan boord kwijt te kunnen. Uit ervaring weet ik dat ik, zeker gedurende de zomer, niet al deze spullen nodig heb. Voordat het ingepakt wordt ga ik er nog eens kritisch doorheen. Ik kan je vertellen dat je echt een hekel aan bepaalde spullen ga krijgen, als je ze voor de 3e keer moet verhuizen en je er in de tussentijd niets meegedaan hebt. Het is zoals ik in een boek over het wandelen van de Compostella heb gelezen. Nadat je op dag 1 al 5 km met een te zware rugzak op je rug hebt gelopen, kan je ineens heel makkelijk afscheid nemen van spullen.
Geen kasten nodig
Het leven als nomade is echt begonnen. Zoals het er nu naar uit ziet, verhuis ik nog wel een paar keer, voordat ik mijn nieuwe huis betrek. Tegen die tijd denk ik dat ik alle overtollige ballast echt wel weggedaan heb. Ik heb dan waarschijnlijk nog spullen in de opslag, maar verder zal ik in mijn nieuwe huis niet veel kasten gaan vullen. Een walk-in-closet, wat voor velen het toppunt van ultiem geluk is, ik weet niet wat ik ermee moet doen. Op dit moment heb ik nog 14 ordners, maar hopelijk zijn die tegen die tijd wel in aantal gehalveerd.
Heb ik een rare tic?
Ik vraag mij wel eens af of er bij mij een steekje los zit. Ben ik de enige die blij wordt van minder of zijn er meer zoals ik? Pas geleden heb ik iemand helpen verhuizen die absoluut van niets afscheid kon nemen. Ik word heel onrustig van al de spullen en snap niet dat het je gelukkig maakt. Komt het door mijn manier van meer in vrijheid willen leven dat het bewaren van spullen onmogelijk maakt of ben ik geobsedeerd?
Ah, heel herkenbaar, Petra. Wij hebben laatst ook veel spullen uitgezocht en weggedaan/verkocht/weggegeven. Dat gaf een heel goed gevoel. Ik had nog veel ordners met administratie van jaren geleden. Het stond er maar en je doet er niets meer mee. Ik heb een aantal belangrijke documenten gescand en alles door de versnipperaar gedaan. Van andere spullen (boeken e.d.) hebben wij ons afgevraagd, gaan wij er nog iets mee doen de komende 3 maanden? Zo nee, weg ermee. Dat voelde echt heerlijk. Dus helemaal niet raar hoor ;-)! Go minimalism. Gr. Jordy
Ja ordners met pensioendocumentatie vind ik nog lastig. Kan ik er vanuit gaan dat alles op de verschillende sites te vinden is of hebben mijn documenten nog toegevoegde waarde?
Wat een fijn verhaal, Petra. De laatste jaren ben ik ook van steeds meer spullen afscheid aan het nemen. Dat geeft inderdaad een heerlijk en opgeruimd gevoel.
Ja, ik kom erachter dat ik steeds minder nodig heb. Het zijn lagen van de ui, die je steeds verder aan het afpellen bent. Ik denk dat er wel een eind aan komt, maar ik weet nog niet wanneer. Vooralsnog kan ik nog steeds spullen weg doen.
Net het (bieb)boek Het Zoutpad van Raynor Winn uitgelezen. Van huiseigenaren naar dakloos stel, die het kustpad wandelen en wildkamperen in een tentje. Ze leefden maanden uit 2 rugzakken.
Hoi Irma,
Klinkt als een goed boek voor ons. Mijn partner wil graag een paar maanden gaan fietsen. Ik kijk daar nog een beetje tegenaan. Goed om ervaringen van anderen hierover te lezen. Ben jij enthousiast geworden?
Groet,
Petra