Zoektocht

Gedwongen afscheid

Van oorsprong ben ik een automatiseerder in hart en nieren. Ik heb ongeveer 25 jaar in de automatisering gewerkt en, als er geen sprake was geweest van een gedwongen afscheid, dan was dat waarschijnlijk nog steeds het geval geweest. Gelukkig worden er soms ook keuzes voor mij gemaakt. Het voordeel van het feit dat de keuze voor mij gemaakt werd, is dat ik een leuke handdruk meekreeg. Ongeveer op hetzelfde moment werd het bedrijf van mijn partner gekocht en dat zorgde weer voor een leuk rendement op onze investering.  Hierdoor ontstond de ruimte en de mogelijkheid om te gaan nadenken over wat ik nou eigenlijk echt zou willen doen.

Zoektocht is gestart

Ik moet zeggen dat valt niet mee. Bepalen wat je graag doet en waar je passie ligt wordt veel overgeschreven, maar duidelijke handvatten kon ik er niet uithalen. Het enige wat op dat moment voor mij echt heel duidelijk vaststond, was dat ik er wel even klaar mee was om voor een werkgever te werken. De zekerheid van een vaste baan die ik dacht te hebben, was toch ook maar een schijnzekerheid gebleken.

Gewoon Petra

In het begin had ik veel moeite met het feit dat ik geen manager van een afdeling meer was maar gewoon Petra. Tijdens gesprekken met familie, vrienden en bekenden bleek dat zij mij eigenlijk altijd zo gezien hebben. Ik heb altijd gedacht dat er manager op mijn voorhoofd gestempeld stond, maar zelfs het woord ontslagen was voor hun niet eens zichtbaar.

Wat vind ik leuk?

Vanwege mijn uitkering werd ik gedwongen om allerlei vacatures door te nemen en te solliciteren. Zo kreeg ik de vacature onder het oog van Hetisjouwgeld.nl want dit bedrijf zocht namelijk adviseurs. Als zzp’er kon je je aansluiten bij de organisatie die als doel heeft om mensen te leren bewust om te gaan met hun geld. Hiervoor werden de inkomsten en de uitgaven op een rijtje gezet en werd er gekeken waar er bespaard kan worden. Nu houd ik van het bijhouden van onze privé administratie en ik vind het leuk om gegevens te structureren. Ik ben er ook erg goed in vind ik zelf, precies en kritisch. Als ik er nu op terugkijk had ik echt gewoon boekhouder moeten worden in plaats van automatiseerder.

Als budgetcoach aan de slag

Of het nou echt mijn passie is dat weet ik nog steeds niet, maar door Hetisjouwgeld.nl ben ik zzp‘er geworden. Ik ben mijn diensten als budgetcoach gaan aanbieden. Op dit moment sta ik op eigen benen en doe dat niet meer bij Hetisjouwgeld.nl. Hetisjouwgeld.nl wil graag preventief aan de slag en daar is volgens mij de tijd nog niet rijp voor. Als budgetcoach word ik door bedrijven ingezet om hun personeel met financiële problemen te helpen. Mensen helpen met hun financiën doe ik graag, alleen vind ik het lastig om ze weer los te laten (valt ook niet mee bij m’n kind). Het liefst zou ik al die administraties zelf doen, maar dan is het woord coach niet helemaal op zijn plaats en zou ik beter bewindvoerder worden.

Mijzelf verkopen

Het lijkt of het dan toch allemaal goed is gekomen, maar één aspect van het eigen baas zijn is duidelijk niet mijn passie en dat is het acquireren van klanten. Nu kom ik op netwerkbijeenkomsten veel zzp’ers tegen en ik merk dat ik daar niet de enige in ben. Er wordt voldoende over geschreven en er zijn genoeg zzp ‘ers die mij hierbij willen helpen. Maar eigenwijs als ik ben, vind ik dat ik hier zelf een weg in moet vinden. Volgens mijn moeder waren mijn eerste woordjes ‘kan ik zelf’.  Het heeft alles te maken met mezelf durven te verkopen en daarvoor heb je dus voldoende zelfvertrouwen voor nodig. Moet op te lossen zijn, toch?