Onze maand is voorbij
Mijn laatste blog vanuit New York, woensdag zijn we weer thuis en zit onze maand in New York erop. Zoveel gedaan en zoveel ervaren, het voelt alsof we veel langer zijn weggeweest. Niet alleen Manhattan bekeken, maar ook Queens, Brooklyn, een beetje Staten Island en the Bronx. Gewerkt, gewandeld, hardgelopen, aan yoga gedaan, uit eten geweest, gewinkeld, musea bezocht en naar de film geweest. In het weekend parken bezocht waar kinderen voetballen, honkballen, fietsen, hardlopen en tennissen. Oudere mannen kaarten of bocce spelen, een soort jeu de boules. Zoveel indrukken opgedaan en genoten van een heerlijke tijd.
Bezoek van onze zoon
Volgens planning zijn onze zoon en een vriend een lang weekend overgekomen. Met hen samen over New York uitgekeken, Ground Zero en het 9/11 museum bezocht, Times Square ervaren en nog veel meer. 3 lange dagen waarin we als echte toeristen Manhattan en een beetje Brooklyn hebben bekeken. Compleet versleten, maar hele gezellige dagen gehad met de jongens. Lastig om onze zoon weer naar huis zien te vertrekken, waar hij dan alleen thuiskomt.
Met als kers op de pudding
En dan afgelopen weekend, de marathon. Om 6.00 uur ’s ochtends aan het ontbijt met 160 mede marathonlopers. Na een korte peptalk vertrokken we met 4 bussen om 6.50 uur naar het startpunt van de marathon: de Verrazzano – Narrows Bridge op Staten Island. Om 8.15 uur afgezet door de bus op ongeveer een kilometer van de ‘Start Villages’. Bij de security begint dan de start van een zeer goed geolied marathonproces.
Voor de start
Het terrein is verdeeld in 3 dorpen, ieder dorp heeft zijn eigen kleur. In totaal doen er ruim 50.000 mensen mee met de marathon, dus ieder dorp heeft tijdelijk ongeveer 14.000 mensen onder zijn hoede. Bagels, water, thee, bananen, energiekoeken, er is van alles te krijgen. Heel veel dixies en UPS bussen om kledingtassen te verzamelen. Samen met mijn partner ons dorp gevonden en na wat eten, drinken, even zitten, 2x plassen en te laat onze kleding ingeleverd te hebben, was het ineens al onze tijd om te starten. Via verschillende kanalen leiden ze je in trechtervorm naar de verschillende startvakken.
Bovenlangs over de brug
De Verrazzano Bridge heeft 2 lagen en onze kleur was ingepland voor onderlangs. Niet het beste uitzicht, maar het ergste is de kans van urine op je hoofd van boven-op-de-brug-plassers. Via een tip van Gert, van onze reisorganisatie, zijn we overgepiept naar een ander startvak. Als je de marathon van New York doet, dan ga je ook voor het beste parcours! Na Frank Sinatra’s ‘New York, New York’ en het startschot waren de eerste 21km werkelijk waar echt genieten.
Brooklyn was geweldig
Foto’s en filmpjes kunnen niet overbrengen wat je voelt als je daar loopt, je moet het echt zelf ervaren. Al de verschillende mensen die met je meelopen, een prachtige omgeving, allemaal toeschouwers die staan te joelen, bandjes, een gospelkoor, dj’s, je kan het zo gek niet bedenken of het was er. Vanaf boven aan de Verrazzano brug heb ik de 1e helft van de marathon het idee gehad dat ik naar beneden liep. Meestal kijk ik wel een beetje zorgelijk, maar nu liep ik constant met een smile. Ongelofelijk dat ik dit meemaakte. ‘You’ll never walk alone’.
Blij met wat stilte
Na 21km ging het lopen nog steeds goed, alleen kwamen er bruggen en voelde ik ook meer stijging in het parcours. Bij Williamsburg, een orthodoxe joodse buurt, was het niet druk langs het parcours en merkte ik dat ik de stilte eigenlijk wel even prettig vond. De Queensboro Bridge was ook lekker rustig, maar de hoeveelheid mensen op First Avenue was echt ongelooflijk. Zover als ik vooruit kon kijken, allemaal lopers en toeschouwers, het stond helemaal vol en de herrie kwam in volle hevigheid op mij af. Het lopen ging nog goed, alleen niet meer zo gemakkelijk als in het begin.
Laatste loodjes
De 2 bruggen van en naar de Bronx hebben mijn bovenbenen erg op de proef gesteld. De laatste 8km heb ik dit dan ook geweten. Conditioneel geen problemen, maar Fifth Avenue liep langzaam omhoog en dat vonden mijn benen niet leuk meer. De laatste 3 kwartier waren zwaar. Stoppen of wandelen was geen optie. Zover gekomen dan maak je het ook goed af, maar wat was ik blij toen ik de finish in Central Park zag. En wat voelde ik mij ellendig na het stoppen. Rare pijn in mijn onderbenen en voeten en een enorme behoefte aan drank en voedsel.
Eenzaam en emotioneel
In Central Park met allemaal blije mensen om mij heen, voelde ik mij eenzaam. Maar na de finish ben je nog niet zomaar uit het geoliede proces. Je moet door blijven lopen. Achtereenvolgens krijg je je medaille omgehangen, warmhoudfolie om je heen en daarna een heerlijke appel. Na een goodie bag met drank en voedsel en ik weet niet hoelang lopen kom je bij de UPS bus met je kleding. Vanuit Central Park werd ik gelijk weer opgevangen door onze reisorganisatie en mijn partner die al binnen was. Eenmaal in de bus naar het hotel realiseerde ik me dat ik het toch maar geflikt had. In 04:34 uur wat voelt als een geweldig tijd. Ik kan er nog emotioneel van worden.
Alles tot in de puntjes geregeld
De organisatie was geweldig, zowel door de NYC marathon als ook van Rijnmond Marathonreizen. Van begin tot eind volledig verzorgd, zonder zelf ergens over na te hoeven denken. Rond 15.15 uur ben ik gefinisht en om 17.15 uur stond ik onder een warme douche in mijn hotelkamer. ’s Avonds onder het eten met mede-marathonlopers ervaringen uitgewisseld. Daarna gewoon après marathon net als après ski: drank, foute muziek en dansen. 42km in de benen of niet, een mooie afsluiting van een bijzondere dag.
Niet alle doelen behaald
Aan het begin van het jaar het doel gesteld: een maand semigreren in New York, bezoek van onze zoon en het lopen van de marathon. Dit is gelukt, maar ik had nog een extra doel gesteld. Ons New York avontuur zou ik betalen vanuit de inkomsten van mijn website. Dit is niet gelukt. Mijn website genereert inkomen, maar vergoedt hiermee een kwart van onze totale onkosten. Het leven in New York is echt duur. De gelddoelstelling niet gehaald, maar daarentegen bereik ik nu met mijn website veel meer mensen dan aan het begin van het jaar. En dat is toch waar het mij om gaat. Conclusie: New York is geweldig, maar zowel letterlijk als figuurlijk onbetaalbaar.
