Lesgeven

Ik heb afgelopen vrijdag meegedaan met de Finance Run in Amsterdam. Dit is een loopevenement voor bedrijven in de financiële dienstverlening, waarvan de opbrengsten ten goede komen aan stichting LEF. LEF staat voor leven en financiën en richt zich op het financieel opvoeden van de jeugd die op het MBO zit. Zelfredzaamheid wordt steeds belangrijker voor deze doelgroep omdat de overheid zich steeds verder terugtrekt. Na hun studie blijft een groot gedeelte van de studenten straks zitten met een studieschuld. De zorgkosten worden duurder en pensioen wordt minder, we moeten steeds meer voor onszelf gaan zorgen en dus sparen voor later.

LEF is een stichting die dus goed aansluit bij mijn doelstelling: mensen helpen naar financiële vrijheid. Of daadwerkelijk de financiële vrijheid bereikt wordt is minder relevant, maar door inzicht en overzicht bewust met je geld omgaan is essentieel. Op deze manier komen mensen minder snel in de problemen en zijn we dus preventief bezig. Mensen kunnen helpen met het oplossen van hun schulden is fijn, maar het is leuker om te helpen met het voorkomen van schulden en juist vermogen op te bouwen.

Een leuke loop dus met een goed doel en voor mij tevens een goede gelegenheid om eens te netwerken met mensen die werkzaam zijn binnen de financiële dienstverlening. Vanuit de FFP vereniging was er een team opgesteld en dit bood direct een mogelijkheid om mede-ffp’ers te leren kennen. Gezellig hardlopen en ondertussen nieuwe mensen leren kennen. Het was alleen jammer dat het water met bakken uit de hemel kwam zetten, maar dat mocht de pret niet drukken.

Na afloop, onder het genot van een hapje en een drankje, heb ik kennis gemaakt met iemand die zich als gastdocent inzet voor de stichting LEF. Hij gaf aan dat het ontzettend leuk is om te doen en ook erg leerzaam om te zien hoe de jeugd over geld denkt en hoe ze daarmee omgaan. Hij werkt als vermogensbeheerder en heeft vanuit zijn werk voornamelijk te maken met vermogende particulieren en ondernemers. Het lesgeven verbreedt zijn blik en is volgens hem dan ook een win-win situatie. Vanuit de stichting is er een lesprogramma gemaakt en deze wordt toegelicht tijdens een opleidingsdag. Het is de bedoeling dat je minimaal 1x per jaar, samen met een andere gastdocent, een klas 4 lessen van 1½ uur geeft en altijd in het bijzijn van de verantwoordelijke docent.

Je snapt natuurlijk wel dat ik erover na ben gaan denken om ook gastdocent te worden. Maar lesgeven aan 17- en 18-jarigen is nu niet direct een idee waarvan mijn hart sneller gaat kloppen. Mijn FFP certificering zorgt er wel voor dat ik in aanmerking kom om gastdocent te worden. Kennis opdoen over hoe mijn potentiële klanten over geld denken is een kans die ik eigenlijk niet mag laten liggen. Daarnaast is meer ervaring krijgen in het praten over financiën voor groepen voor mij ook niet verkeerd.

Door les te gaan geven snijdt het mes voor mij aan twee kanten. Ik zet me in als vrijwilliger om er voor te zorgen dat er minder mensen met schulden komen en daarnaast is er geen mooiere gelegenheid voor marktonderzoek. Wat er allemaal fout kan gaan in een klas met een hoop mondige leerlingen, waarvoor de les een verplichting is, daar moet ik maar niet over nadenken. Mijn inschrijvingsformulier is ingevuld en opgestuurd. De stap is gezet, misschien hebben ze wel teveel vrijwilligers?