Is de waarheid te hard?

Vorige maand heb ik een blog geschreven over de dienstverlening van banken. Hierbij heb ik de vraag uitgesproken of banken wel zo’n goede huisvader voor je zijn als ze zelf zeggen. Met de jaren zijn de banken commerciëler geworden en heeft ook de graaicultuur zijn intrede gedaan. Hierdoor is er bij advisering naast het belang van de klant ook meer eigen belang gekomen. Zolang dit aan beide kanten maar duidelijk is, hoeft dit geen problemen op te leveren. Ik denk alleen dat niet iedereen bewust is van de veranderende rol van de bank. De bank is in ieder geval de laatste om dit duidelijk te gaan communiceren.

Op dit blog heb ik het nodige commentaar gehad van mede financiële planners. Aangeven dat financieel advies afkomstig van een financieel planner schadelijk kan zijn, mag ik niet uitspreken. Vanuit de FFP vereniging, op wiens site vooruitkijken ik mijn blog ook zet, kwam het verzoek of ik mijn blog van de site wilde halen, omdat er iemand geklaagd had dat deze negatief is voor de financiële planners. Ik vraag me af of dit inderdaad ook zo is. De waarheid is hard, maar mag wel verteld worden. De reputatie van banken en dus ook van hun financiële planners is de afgelopen jaren verslechterd, daar hebben ze zelf voor gezorgd. Door het weg te stoppen wordt het volgens mij niet beter. Duidelijk zijn in wat fout ging en laten zien dat je gedrag is aangepast is veel krachtiger.

Conflict vermijdend als ik ben, was ik al bijna bezig om de blog te verwijderen. Ik heb geen zin om hier een halszaak van te maken, maar toch besloten om er een mailtje aan te wijden. Is het daadwerkelijk schadelijk of willen we de klanten graag in de waan laten dat de bank als een goed huisvader voor ons zorgt, zonder enig eigen belang en zonder de klant te wijzen op zijn eigen verantwoordelijkheid in deze zaken? Hoe je het ook wendt of keert of je nu planner bent of je verkoopt auto’s. De kans bestaat dat je een verkoper treft die het duurdere product adviseert, omdat hij daar meer aan overhoudt en niet omdat het beter past. Bij de verkoop van auto’s realiseren we ons dit en bij een financieel plan betwijfel ik het of iemand daaraan denkt. Wat overigens niet wil zeggen dat alle verkopers zich in hun advisering hierdoor laten leiden, maar de mogelijkheid bestaat. En bij sommige organisaties heeft een adviseur ook geen keus.

Ik zelf denk dat mijn blog niet negatief is voor een financieel planner of je nu bij een bank werkt of als zelfstandige. Wat er de afgelopen jaren bij banken is gebeurd, is niet positief voor de financieel planner. Maar door duidelijk te zijn hoe het allemaal werkt, hoe er geld verdient wordt en waaraan maakt het alleen maar beter. Transparant zijn in wat je doet en je advies kunnen uitleggen aan de klant is goed voor iedere branche. Voor de financieel planners bij een bank was dit voorheen niet nodig, maar de tijden zijn veranderd. Ik wil daarmee niet zeggen dat alle financiële planners de afgelopen jaren slechte plannen hebben opgeleverd.

Dat niet al mijn mede financieel planners het hier mee eens zijn is duidelijk. Ik ben benieuwd wat er nu gaat komen. Ik maak m’n borst alvast maar nat. Het vak financiële planning is in ontwikkeling. Nog redelijk onbekend bij het grote publiek en belangrijk om het belang ervan meer onder de aandacht te brengen. Ik kan nog wel een extra bommetje onder deze discussie leggen. Hoe goed is het advies van een financieel planner die werkzaam is bij een bank? Als klant van een financieel planner bij een bank bestaat de kans dat je een advies krijgt om producten van de betreffende bank te kopen, terwijl voor jouw situatie een product bij een andere bank veel beter is. Wij van wc-eend adviseren wc-eend! Hoeveel financieel planners van een bank zijn er die hun klant daarop attenderen?