Het zalig nietsdoen is hard werken
Nieuw jaar, nieuwe kansen
Voor de meeste mensen voelt de start van een nieuw jaar als een blanco pagina in een boek. We hebben het oude jaar afgesloten en er ligt een jaar voor ons open met allemaal mogelijkheden. Een kans om zaken anders aan te pakken. Dat geldt zeker voor mij dit jaar. Het voelt als een start van een nieuw tijdperk. Mijn partner is begin september minder gaan werken en heeft eind december echt de deur achter zich dichtgedaan. De vrijheid lacht ons tegemoet.
Tijd voor een sabbatical
Ik zie volop mogelijkheden en wil zijn agenda wel vol plannen, maar hij heeft daar toch andere ideeën over. Vooralsnog wilt hij nog helemaal niet zoveel en zich zeker niet vastleggen aan verplichtingen in mijn agenda. Hij pakt op dit moment het achterstallig onderhoud aan. Contracten zijn omgezet, de tuin is gedaan en het opknappen van het huis is in gang gezet. Een beetje sporten, verdiepen in beleggen, lezen en gelukkig ruimt hij ook lekker rommel op. De sabbatical is begonnen en hij gaat op zijn gemak bepalen wat hij wilt.
Geen nieuwe verplichtingen
Niet direct het idee wat ik voor ogen had. Hij doet wel werkzaamheden voor mij, maar dat moeten dan wel gewoon doe activiteiten zijn. Als ik een lijstje voor hem maak, werkt hij ze allemaal netjes op zijn tijd af. Wel fijn, maar ik had gehoopt op meer. Ik wil iemand die naar mijn bedrijf kijkt en ziet wat er anders kan, meedenkt en dan zelf het lijstje maakt met concrete verbeterpunten. Enthousiast wordt van waar ik mee bezig ben en mij helpt om Naar Financiële Vrijheid op een hoger plan te krijgen. Gezellig samen aan het werk.
Doen waar je zin in hebt
Niet dus en dat vind ik jammer. Afgelopen 2 weken bewust een beetje afstand genomen van mijn werk. Hoe vrij ben ik, waarom wil ik dat hij meewerkt en doe ik wel echt wat ik wil? Ik ben jaloers op zijn vrijheid, dat wil ik ook wel. Net als een vriendin van mij die ook gestopt is met werken. Zij doet alleen nog maar dingen waar ze zin in heeft. Minimaal aantal uren achter de computer en af en toe een betaalde klus. Verder is ze veel buiten, aan het werk of aan de wandel.
Nog steeds veel moeten
Bij mij is er eigenlijk niet zo veel veranderd sinds ik gestopt ben met werken in loondienst. Ik heb nog steeds een 9 tot 5 baan waarbij ik veel achter de computer zit. Alleen nu zonder collega’s en reistijd. Ik creëer voor mezelf veel verplichtingen en moet nog steeds van alles. Het is eigenlijk nog erger geworden dan mijn tijd in loondienst, in die tijd was ik in het weekend vrij. Door mijn werkplek thuis en altijd volle actielijstjes, voel ik me zelfs in het weekend niet vrij.
Ik ben gewoon verslaafd
Grappig, heb je al die jaren hard aan je financiën gewerkt om vrijheid te ervaren, blijkt voor mij geld niet het enige te zijn wat voor vrijheid zorgt. Ik ben verslaafd aan moeten, doelstellingen, lijstjes, zelf gecreëerde verplichtingen. Komend jaar staat in het teken van het nietsdoen. Het klinkt raar, maar het zal niet meevallen. Geen lijstjes meer maken, luisteren naar mijn gevoel en alleen het werk oppakken waar ik zin in heb. Afkicken en net als mijn partner gaan genieten van vrijheid, het wordt hard werken.
oei, zo herkenbaar!
tijd om te voelen welk ritme past onder al die normen die je voor jezelf stelt.
mij heeft lummelen, ipv niks doen, heel erg geholpen om een betere werk/rust-balans te vinden. en specifieker, het programma ‘wonderlust’ van marjolijn de galan. volgens mij heb ik je er al eens over verteld.
lummelen lijkt zo makkelijk, maar al die ‘moetjes’ temmen, das n vak apart. veel succes petra!!
Goedemorgen Petra,
Het boek van Gerhard Hormann ” het nieuwe nietsdoen” al gelezen? Zo niet zeker een tip.
Gr Jan
Nog niet gelezen, ga ik doen.
Dankjewel.