Habbekrats

Een klant van mij moet het met minder geld gaan doen. Ze houdt nog maar 70% van haar salaris over omdat ze in een re-integratietraject zit. Ze krijgt bijna 1/3 van haar inkomen minder en dan moet er wel bezuinigd worden. En als ze voor het eind van het jaar niet gereïntegreerd is dan wordt haar inkomen nog minder. We hebben eerst haar inkomsten en uitgaven op een rijtje gezet en daarna gekeken waar sowieso op bespaard kon worden. Ook hebben we uitgezocht of ze in aanmerking komt voor toeslagen. Na het complete plaatje gemaakt te hebben, wordt duidelijk dat ze het niet gaat redden als ze doorgaat met de manier waarop ze nu met haar geld omgaat. Ze leefde al een beetje boven haar stand en had daardoor al wat schulden opgebouwd. Al met al geen rooskleurig plaatje maar in ieder geval lijken we op tijd te zijn om erger te voorkomen.

Ik ben door het re-integratiebureau ingeschakeld omdat ze geen mogelijkheid zag om met maar 70% van haar inkomen rond te komen. Door samen de eerste stap te zetten kreeg ze de smaak te pakken. Opzeggen van een loterij, stopzetten van donaties aan goede doelen, aflossen van een lening en het omzetten van contracten leverden de eerste besparingen op. Maar de grootste besparingen die gerealiseerd kunnen worden zitten in het minder geld uitgeven aan van alles en nog wat.

Ze is op de goede weg maar tot voor een paar weken geleden wist ze nog niet hoe ze haar koopgedrag moest aanpassen. Voor de kerst stuurde ze mij een whatsappje met daarin een boek waaruit ze haar inspiratie is gaan halen. Het is het boek van Kath Kelly ‘Leven voor een habbekrats’. Ze gaf aan dat het een boek was wat haar ideeën opleverde en haar energie gaf om verder te gaan op de ingeslagen weg. Misschien wel een goed boek voor meer van mijn klanten? Ik heb het boek aangeschaft omdat het mij wel intrigeert. Leven van minder geld, is volgens mij voor iedereen wel eens een goed plan en niet alleen voor degene die anders niet rond kunnen komen.

Het boek gaat over een vrouw die een jaar gaat leven van een euro per dag. Dit is naast haar huur van de woning. Het is mij niet helemaal duidelijk wat ze nu precies van de euro moet betalen maar dat maakt ook niet uit. Het doel is bekend, consuminderen en dan ook echt consuminderen. Ik heb wel wat sommetjes gemaakt. Los van mijn vaste lasten ben ik de euro per dag alleen al meerdere keren kwijt aan de kapper, mijn mobiele telefoonabonnement, mijn krant-abonnement, mijn auto, de koffie op de voetbal of de yoga. Dan heb ik het nog niet eens over de wekelijkse boodschappen. Voor mij is een euro per dag echt niet haalbaar. Daar moet ik veel te veel voor opgegeven en dat wil ik niet. Neemt niet weg dat ik niet iets kan leren van het boekje.

De vrouw in het boekje woont en werkt in de stad en dat maakt het wel makkelijker. Geen gebruik meer maken van het openbaar vervoer maar alles wandelend of op de fiets. Voor grotere afstanden ging ze liften. Lezen van boeken en tijdschriften en internetten deed ze in de bibliotheek. Ook zocht ze alle openingsfeestjes en gratis evenementen op waar vaak een hapje en een drankje werden geserveerd. In plaats van naar de kroeg te gaan met haar vrienden, nodigde ze ze hiervoor uit. Alle aanbiedingen van supermarkten hield ze in de gaten en ook leerde ze beter omgaan met eten. Wat kan je bewaren en hoelang. De eerste maand kon ze bijna gewoon eten van alles wat er nog in huis was. En ze kwam er achter dat ze haar kleding in voorgaande jaren in overvloed had aangeschaft. Dit leverde dus geen probleem op en door een ruilbeurs te organiseren had ze ook weer eens wat anders.

Daadwerkelijk van een euro per dag leven is volgens mij niet mogelijk maar ik denk wel dat het goed is om eens te proberen te leven van minder. We zijn zo gewend om op een bepaalde manier met ons geld om te gaan dat het volgens mij best op vele fronten minder kan. Wij kunnen waarschijnlijk wel twee maanden eten van de voorraden die we in huis hebben. Ik ben in ieder geval begonnen met maaltijden klaar te maken waarvoor voldoende etenswaren aanwezig waren in onze voorraadkast. Het mooie van het boekje is om te zien welke verandering de schrijfster ondergaat. Haar belangrijkste leerpunt is dat we zoveel uitgeven en zoveel consumeren en dat je daar eigenlijk helemaal niet blij van wordt. Het minder uitgeven van geld aan van alles en nog wat geeft haar meer voldoening. Hierdoor doet ze minder mee met de weggooi-maatschappij en dat is dan ook nog eens beter voor het milieu. Leven van een euro blijft ze niet doen maar terug naar zoals het was zal ook niet meer gebeuren.

Ik stel voor dat we allemaal eens een paar maanden gaan leven van 70% van het inkomen waar we het gewoonlijk meedoen. Boek het geld bij het ontvangen van je salaris gelijk over naar je spaarrekening zodat je niet in de verleiding komt om het toch uit te geven. Op deze manier sla je gelijk twee vliegen in één klap. Je krijgt een idee hoe goed je kan rondkomen met minder inkomen mocht om de één of andere reden het salaris minder worden. En het gespaarde bedrag zorgt ervoor dat, mocht je terugvallen in salaris, je nog een habbekrats achter de hand hebt.