Gratis geld is een goede zet

In ieder geval een gratis boek

Ik werd door een lezer van mijn blog gewezen op het boek ‘Gratis geld voor iedereen’ van Rutger Bregman. Het eerste gevoel dat bij mij op kwam was dat dat wel heel gemakkelijk is. Heb ik keihard moeten werken om financieel vrij te worden, krijgen een heleboel mensen het zomaar in de schoot geworpen. Het boek heeft mijn aandacht getrokken, dus wordt het tijd om het te lezen. Ik heb het boek gekocht van de bijna verlopen Airmiles, dus het boek heb ik in ieder geval een soort van gratis.

Het aanpakken van de armoede

In zijn boek geeft Rutger aan dat armoede niet komt door gebrek aan karakter, maar door gebrek aan geld. Door iedereen onvoorwaardelijk een basisinkomen te geven los je dit probleem in één keer op. Belangrijk is wel om dit echt voor iedereen te doen. Een universele oplossing werkt het beste, want op die manier is er maximaal draagvlak. Iedereen heeft er baat bij. Daarbij is het ook de goedkoopste oplossing, er is geen bureaucratisch controle systeem nodig voor wie er wel of geen gebruik van mag maken. We hebben jarenlang hard gewerkt aan onze welvaartsstaat en daar kunnen we nu met z’n allen de vruchten van plukken.

Bijkomende voordelen

Geldgebrek zorgt voor veel problemen. Zo is er meer criminaliteit onder armen, worden kinderen slechter opgevoed, leven ze ongezonder en hebben ze meer stress. Door het oplossen van de armoede worden een hoop van deze problemen opgelost. De financiële consequenties hiervan op lange termijn zouden zomaar voor een positief resultaat kunnen zorgen. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die hierdoor minder betaald werk gaan doen, zoals kunstenaars en schrijvers. Maar de meeste mensen willen gewoon werken. En door de belasting die ze betalen, dragen ze dan weer bij aan het betalen van het basisinkomen. Het systeem van nu werkt niet meer. Uitkeringsgerechtigden nemen niet iedere baan aan, omdat ze het risico lopen er financieel op achteruit te gaan.

Is er wel voldoende werk?

Door de verdergaande robotisering staan we aan de vooravond van structurele werkeloosheid. Gedacht was dat deze al eerder zou zijn ontstaan, maar van onze economische groei hebben we spullen gekocht en geen vrije tijd. We zijn met z’n allen in de loop der jaren veel meer gaan werken. Hierdoor zijn we niet productiever geworden en hebben we te maken met een epidemie van stress. Het wordt hoog tijd om onze welvaart te gaan consumeren in vrije tijd. Voor iedereen een basisinkomen en het werk dat overblijft meer verdelen is hiervoor een oplossing. Op deze manier houden we de steeds verdergaande ongelijkheid tussen werkenden en niet-werkenden tegen.

Vrije tijd is belangrijk

Werken is goed voor de mens, maar we zijn een beetje doorgeslagen. Vrije tijd is nodig voor het brein, zoals vitamine c voor het lichaam. Minder werken schept ruimte voor dingen die we ook belangrijk vinden: familie, vereniging en sport. Niemand zegt op zijn sterfbed, had ik maar meer tijd doorgebracht op kantoor. En als we minder moe zijn van het werken, zullen we onze vrije tijd ook zinvoller besteden. Werk en drukte zijn statussymbolen geworden en vrije tijd wordt gezien als luiheid en werkeloosheid.

De leegheid van Luilekkerland

Sinds ik meer vrije tijd ervaar, zie ik steeds meer de leegheid van ons bestaan. Zoals Rutger ons leven in Luilekkerland beschrijft: “De voedselindustrie voorziet ons van goedkope troep vol zout, suiker en vet, zodat we weer door kunnen naar de dokter en de diëtist. De oprukkende technologie vernietigt steeds meer banen, zodat we weer langs mogen bij de werkcoach. De reclameindustrie roept op om met geld dat we niet hebben troep te kopen die we niet nodig hebben om indruk te maken op mensen waar we een hekel aan hebben, zodat we daarna weer kunnen uithuilen bij de therapeut.” Om hier een beeld bij te krijgen, kijk dan naar dit filmpje. De ultieme ratrace naar geluk.

Meer zorgen voor elkaar

Hoogste tijd voor verandering. Financiële vrijheid voor iedereen. Ik geloof dat het daarbij nog voordelen voor de samenleving op gaat leveren waarvan we het bestaan niet vermoeden. Als ik alleen al kijk wat vrijheid bij mij in m’n hoofd teweeg heeft gebracht. Ik had nooit gedacht voorstander te zijn van een basisinkomen. De oude verzorgingsstaat is over en het is tijd voor een nieuwe waarin we met een basisinkomen voor onszelf en voor elkaar gaan zorgen. Geen armoede meer en we doen alleen nog werk wat we nuttig achten. Wacht je op de overheid of regel je het zelf?