Gecertificeerd Financieel Planner

Gecertificeerd Financieel Planner

Zoals mijn zoon al aangaf: hé hé eindelijk. De vierde keer is het toch gelukt. Afgelopen donderdag heb ik mijn diploma gekregen en de inschrijving in het register van de Federatie Financieel Planners is in gang gezet. Het klinkt wel als een lange tijd maar terugkijkend valt het eigenlijk wel mee. Binnen 2 jaar toch mijn diploma gehaald en als je weet hoeveel kennis je hiervoor moet opdoen dan vind ik het voor een voormalig IT-er niet slecht gedaan. Aan mijn geloofwaardigheid moet nog wel gewerkt worden. Een vriend van mij gaf aan dat hij me nu misschien toch maar serieus moet gaan nemen. Misschien en waarom nam hij me al niet serieus?

Om daadwerkelijk gecertificeerd te worden moet je aantonen dat je al twee jaar werkervaring in het vakgebied hebt. Daarnaast moet je om gecertificeerd te blijven ook je kennis op peil houden. Jaarlijks twee casussen behandelen en opsturen waaruit blijkt dat je op de hoogte bent van de actualiteit. Zoals iemand al tegen me zei: nu begint het pas. Altijd blijven leren, laat mijn zoon het maar niet horen. Hij denkt dat hij na het afronden van zijn Havo misschien nog één opleiding volgt maar dan is hij toch wel klaar met leren. Ik denk niet dat hij in mijn voetsporen treedt als hij weet hoeveel ik hiervoor moet blijven leren.

Het voelt toch wel bijzonder dat ik nu officieel financieel planner ben. Ik kan gaan solliciteren naar een baan bij een bank op de afdeling private banking. Afgelopen paar maanden heb ik een aantal medewerkers van banken gesproken en deze zijn gedemotiveerd. Ze willen met mij praten omdat hun huidige baan al afgelopen is of binnenkort niet meer bestaat. Ze zijn benieuwd naar de mogelijkheden als budgetcoach en via LinkedIn komen ze dan bij mij uit. Bij banken zijn ze door de opkomst van internetbankieren nog erg zoekend en hiervoor zijn er veel reorganisaties en veranderingen die niet per definitie verbeteringen zijn. Op dit moment volgens mij niet echt een uitdagende werkomgeving.

Bij de diploma-uitreiking werd gevraagd of je een ander advies geeft als je in loondienst voor een bank werkt of dat je als zelfstandig financieel planner actief bent. Ik weet niet of daar nu echt een verschil in zit. Waar je in ieder geval wel mee te maken hebt is dat ze bij een bank ook producten verkopen die invulling geven aan een financiële planning. In hoeverre hier dan ook mee geadviseerd wordt is afhankelijk van het beleid van de bank en de kennis van de betreffende medewerker.

Het grootste verschil zit volgens mij in de doelgroep die banken willen bereiken. Bij de meeste banken valt financiële planning onder private banking. Om daar als klant bij te mogen horen worden er eisen aan het vermogen of inkomen gesteld. Het is mij niet echt duidelijk hoe hoog deze eisen zijn maar de naam private banking werkt in ieder geval drempelverhogend. Voor mij is het belangrijk dat financiële planning laagdrempelig moet zijn. Iedereen heeft er mee te maken of je nu veel of weinig geld verdient. Iedereen moet zijn financiën op orde hebben, een plan voor de toekomst hebben en eens in de zoveel tijd kijken wat de consequenties zijn van het verliezen van je baan of je partner.

We gaan ook meer naar een participatiesamenleving en dit betekent dat we steeds meer voor ons zelf moeten zorgen. Waar nu de overheid nog een belangrijke rol op zich neemt, gaat dat in de toekomst steeds minder worden. Zo is de keuze om wel of niet te gaan studeren in toenemende mate een financiële keuze voor je kind, tenzij natuurlijk de ouders behoorlijk bijdragen. De pensioenleeftijd wordt steeds verder opgeschroefd en als je dus niet zolang wilt blijven werken zal je toch zelf daarin je voorzieningen moeten treffen en nu je verantwoordelijkheid pakken.

Nadenken over wat je wilt en hoeveel geld dat gaat kosten, geldt niet alleen voor mensen die onder private banking vallen. Zeker voor de twintigers en dertigers van nu is het belangrijk. Een huis kopen, een gezin starten, wel of niet parttime werken allemaal belangrijke keuzes die van invloed zijn op je verdere leven. Zeker als je niet wilt blijven werken tot het moment dat door de overheid bepaald wordt. Voor deze groep zou dit zomaar 70 jaar of ouder kunnen zijn. En de vraag is of de AOW en het opgebouwde pensioen voldoende zal zijn om de levensstijl er op na te kunnen houden die je voor ogen hebt. Dus maak je financieel plan en bepaal zelf wanneer je wilt stoppen met werken. Mocht je hierbij hulp nodig hebben, ik ben officieel financieel planner en onafhankelijk van een bank.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *