Dakloos, ons nomadenbestaan gaat beginnen

/14 Reacties/in , /door

nomadenbestaan

Huis verkocht

Het heeft even geduurd, maar het lijkt erop dat ons huis verkocht is. Het valt niet mee om weg te gaan uit het huis waar we met zijn drietjes bijna 20 jaar erg prettig gewoond hebben. Ik heb gelukkig even de tijd gehad om er aan te wennen. Het valt allemaal mooi samen. Begin februari leveren we ons huis op aan de nieuwe bewoners. Zoonlief is dan als het goed is naar zijn eigen woning verhuisd en hoeven we alleen nog maar aan ons zelf te denken. Als je het zo wilt plannen dan lukt het je niet.

Waar gaan wij naartoe?

Een nieuwe plek voor ons zelf vinden gaat niet lukken voor februari, maar dit is geen probleem. Onze spullen gaan in de opslag en ons nomadenleven kan gaan beginnen. Waarschijnlijk zullen we een paar maanden bivakkeren bij mijn nichtje in huis en aansluitend vertrekken naar de boot. Tegen die tijd is het coronavirus hopelijk onder controle en kunnen we ook plannen maken om ons nomadenbestaan in het buitenland voort te zetten.

Super opruiming

Ik heb al heel veel opgeruimd, maar verhuizen zorgt toch echt voor de ultieme opruiming. Van alle spullen die ik in huis tegenkom bepaal ik:

  • Is het voor de nieuwe bewoners?
  • Gaat het met zoonlief mee?
  • Nemen wij het mee?
    • Kan ik het digitaliseren?
  • Gaat het in de opslag voor ons nieuwe huis?
  • Kan ik er iemand anders blij meemaken, eventueel de kringloopwinkel?

En anders gaat het naar de afvalinzameling. Alles wordt vastgelegd, we zijn aan het opruimen met behulp van een Excel sheet.

Vrij als een vogel

Veel mensen vinden het idee om geen woning meer te hebben niet fijn maar ik word er steeds blijer van. Geen schulden meer, steeds minder spullen en de vrijheid om overal naar toe te gaan waar ik maar wil. Geen idee waar dat is, maar het zal met de tijd ongetwijfeld duidelijk worden. Het nomadenbestaan zal niet voor altijd zijn. We zoeken ook naar een nieuwe  vaste plek om te gaan wonen, maar we hebben de tijd en weten nog niet precies wat we willen. We staan open voor verschillende mogelijkheden. Zowel qua soort huis, locatie, nieuw bouw of bestaand. Het nomadenbestaan bevalt misschien wel zo goed, dat we een eigen huis voorlopig voor ons uit schuiven.

Vast in het drijfzand

Ik merk dat ik steeds minder waarde hecht aan het hebben van dingen. Sterker nog, ze zitten mij in de weg. Ik heb spullen die ik niet gebruik, maar die ik niet weg kan doen. Ik heb ze ooit gekocht omdat ik ze mooi vind en dat vind ik nog steeds. Wegdoen kan ik daardoor niet, maar handig is het niet. Ik moet ze nu gaan opslaan, maar als ik het nooit gekocht had zou ik het niet missen. Alles wat je koopt zorgt ervoor dat je vaster komt te zitten. Bij de koop heb je het niet in de gaten maar het gaat ongemerkt. Bezit en verplichtingen zijn een soort drijfzand. Hoe meer je ervan krijgt, hoe vaster je komt te zitten en ervan loskomen kost veel moeite.

Locatie-onafhankelijk leven

Na 20 jaar jeugd in Numansdorp heb ik daarna ruim 10 jaar hard geleerd en gewerkt vanuit Capelle aan den IJssel en Bergschenhoek. De afgelopen 20 jaar onze zoon opgevoed en genoten van het leven in Numansdorp en nu staat alles open. We gaan locatie-onafhankelijk leven en werken, een nomadenbestaan. Ik heb nog wel een woonadres nodig voor de Gemeentelijke Basis Administratie. Het bezit van alleen een email-adres is niet voldoende om als Nederlander geregistreerd te staan. Het voelt als klaar zijn na de middelbare school en de wereld ligt aan mijn voeten. Ik vind het spannend en heb er veel zin in. Zou jij ook in mijn schoenen willen staan?

Overal werken als digital nomad is leuk

/0 Reacties/in , /door

Makkelijk een blog schrijven

Steeds vaker lees ik stukjes dat het werken als digital nomad helemaal niet zo leuk is. Ik ben het daar niet mee eens. Als blogger en startende digital nomad geeft het werken op een andere plaats dan thuis aan mijn bureau mij enorm veel energie. Kost het schrijven van een blogartikel thuis bij gebrek aan inspiratie nog wel eens enige moeite, gaat dat onderweg juist heel makkelijk. De onderwerpen komen op mij af en al zittende aan een tafeltje in een Starbucks café kost het schrijven van het concept hoogstens een uurtje werk. Het is ook nog leuk, want ik ben niet alleen aan het werk. Andere buiten-het-huiswerkers, maar ook studenten zijn druk bezig. Daarbij zijn er nog de nodige toeristen. Ik ben erbij, de ideale plaats voor mij om een blog te schrijven.

In een hangmat aan het strand

Het ultieme plaatje is dat je als digital nomad kan werken in een hangmat op het strand in de zon. Ik ben niet zo’n strandganger en zitten in de zon is ook niet mijn ding. Maar een drukke strandtent met mijn werkplek op het terras en in de schaduw, daar word ik blij van. Wat ik echt helemaal geweldig vind zijn de meer alternatieve koffietenten. Industriële gebouwen met terug-in-de-tijd meubilair en waar een behoorlijke diversiteit aan mensen aanwezig is. Zowel vorig jaar in Lissabon als nu in New York kom ik goed aan mijn trekken. De leefkosten in een stad zijn wel aanzienlijk hoger, dan ergens verblijven in een ver land op het strand. Ik heb het er graag voor over.

Geen verantwoordelijkheid naar klanten

Verder ervaar ik ook weinig stress van klanten. De enige verplichtingen die ik heb, heb ik mijzelf opgelegd en dat maakt het ook makkelijker met mijn deadlines. Het is best onhandig als je een deadline hebt en de wifi doet het niet. Leef je daarbij tijdelijk in een andere tijdzone dan moet je ook de tijd in de gaten houden. Heb je klanten die je rekening betalen dan is het belangrijk om je aan de afspraken te houden. Het leven van een digital nomad die nog niet financieel vrij is, is natuurlijk anders dan dat van mij. Lang leve de vrijheid.

Uitdaging opzoeken

Juist het werken als digital nomad maakt mijn leven in het buitenland leuker. Het zorgt ervoor dat ik op zoek ga naar uitdagingen waar ik voor mijn bloggen wat aan heb. Ik ben wel een toerist, maar wil eigenlijk niet alle standaard toeristische attracties aflopen. Deze zijn meestal duur, erg druk en de meeste ervaar ik als energievretend. Ik blijf langer dan de meesten op mijn vakantielocatie en dat geeft ook tijd om andere zaken op te pakken. Hier en daar tijd verklooien met nietsdoen of mensen observeren. Een beetje hardlopen, winkelen in de supermarkt voor het uitzoeken van eten, kijken waar ik aan yoga kan doen, gewoon alledaagse dingen. En daarna op zoek naar activiteiten die meer van het leven van New Yorkers laat zien en ja, ook af en toe een toeristische attractie.

Niet alles is leuk

Het blijft voor mij altijd wel een stap om ergens anders weer te wennen. Niet in mijn eigen huis, alles is nieuw en boodschappen doen kost ineens veel tijd. Ze hebben andere merken en je kan niets vinden. Met de jaren gaat het wel beter, maar een paar dagen ben ik wel van slag en vraag ik mij af waarom ik niet gewoon thuis blijf. De manier om dit te doorbreken is op tijd naar bed gaan en na een goede nacht slaap naar buiten gaan en het leven ervaren. Het moment komt bij mij steeds sneller dat ik zo blij ben dat ik de stap weer gezet heb. Genieten van een andere stad, andere mensen en tijdelijk een ander leven. De enige manier om mijn standaardroutine van thuis te doorbreken en nieuwe stappen te zetten.

Nomade af zijn

Een digital nomad die aangeeft dat het niet allemaal zonneschijn is, heeft natuurlijk gelijk. Niet alles is even leuk en niet iedere werkplek zorgt voor goede inspiratie. Maar als je als echte digital nomad niet de juiste werkplek hebt gevonden, dan kan je natuurlijk gewoon opstappen en verkassen naar een andere plek. Je bent niet voor niets een nomade. En is het echt niets voor je dan stop je gewoon als digital nomad en zorg je voor een vaste, door de arbo goedgekeurde werkplek en droom je soms van je tijd dat je nog overal kon werken. Of kies net als Lonneke als digital nomad voor een vaste standplaats in het buitenland. Ik geniet nog van New York en ga alvast nadenken over mijn volgende droomlocatie.