Afscheid

Het heeft geholpen denk ik. Regelmatig subtiel op mijn manier aangegeven dat de Porsche toch echt geen handige wagen is. Geen trekhaak en dat is echt niet handig als je een zeilbootje en een motorbootje hebt. Met wintersportvakantie kunnen de spullen net mee. We hebben namelijk een hybride Porsche en de accu’s liggen in de achterbak. Hierdoor blijft er minder ruimte over voor bagage en dat is tevens ook de reden dat er geen trekhaak op kan. Al met al een mooie auto waarvoor we vaak het nodige moeten regelen.

Ik denk dat jullie het al begrepen hebben. Mijn partner heeft zijn Porsche verkocht en een stationwagen met trekhaak gekocht. Ik denk dat de midlife crisis over is en de rede het weer gewoon heeft overgenomen. Hij heeft me beloofd dat we de komende 5 jaar met deze auto gaan doen en dat hij de Porsche 911 niet op zijn 50-ste voor zijn verjaardag hoeft te krijgen. In een ver verleden, toen ik nog niet kon voorstellen dat we ooit 50 zouden worden, had ik hem die namelijk beloofd. Het rijden in een Porsche is leuk maar het blijft maar gewoon een auto.

Zoals ik al weinig had te zeggen bij de aanschaf van de auto, heb ik ook geen bijdrage kunnen leveren bij de verkoop ervan. De reden waarom ik niet bij de verkoop mag zijn is dat ik niet goed ben in onderhandelen. Bij de eerste auto die wij samen verkocht hebben, heb ik het onderhandelingsproces redelijk verpest. Het eerste bod vanuit de garage was ook de prijs die wij in gedachten hadden en dat vertelde ik dus ook gelijk. Dit zorgde ervoor dat het onderhandelingsproces direct over was. Mijn partner heeft mij dat niet in dank afgenomen. Nu we geen leaseauto’s meer hebben en zelf weer auto’s kopen laat hij mij dus thuis.

Of het afscheid nemen van de Porsche ook positieve gevolgen heeft voor onze financiële vrijheid moeten we nog maar afwachten. Gisteren heb ik de verzekering geregeld en deze is op jaarbasis een derde goedkoper. Wegenbelasting en benzinekosten moeten we nog maar zien maar daar verwacht ik geen verbeteringen. In onderhoud hoop ik dat de nieuwe auto goedkoper zal zijn maar aan de Porsche hebben we ook weinig onderhoud gehad, daar hebben we hem te kort voor gereden. De meeste winst zit in de afschrijving maar dit doet niet veel voor de financiële vrijheid, de investering is namelijk al gedaan. Financieel zal het dus niet heel veel uitmaken, het blijft een dure hobby. Het gemak dat we alles zelf kunnen regelen zonder gebruik te maken van anderen vind ik wel heel fijn.

Toch doet het afscheid nemen van de Porsche wel een beetje pijn. Het is een hele mooie auto en bij een beetje gas geven op de rijksweg schiet hij vooruit. Zelfs ik moet toegeven dat ik dat best leuk vind. En wat betekent het voor de status. Het rijden van een Porsche geeft duidelijk aanzien. Er wordt naar gekeken en er wordt over gesproken. Ben ik toch wel een beetje decadent geworden en ga ik dit dan toch missen. Of doordat de auto nu al weer weggaat denken ze toch dat ik een beetje boven mijn stand geleefd hebt en het toch niet kan betalen. Waarom doe je anders zo’n auto weer weg? Het feit dat het me bezighoudt is toch wel een teken aan de wand.

Dat het niet alleen afscheid voor ons is bleek tijdens de wekelijke lunch met mijn neefjes bij mijn vader en moeder. Mijn vader vindt het jammer want hij voelde zich ineens minder nodig. Hij heeft namelijk een auto met trekhaak die we regelmatig lenen. En mijn neefje vond het ook jammer, hij kan nu niet meer zeggen dat zijn oom in een Porsche rijdt.